Jut en Jul

Wim ging op pad, voor de tweede keer die dag. Hij heeft nu een flinke scootmobiel die sneller is en meer km kan maken . Eerst ’s morgens op bezoek bij Teun die voor revalidatie in de Horst verblijft en ’s middags even voor een boodschap naar het dorp. Hij begon al wel wat te twijfelen aan de km die hij zou moeten kunnen maken met deze scootmobiel, maar volgens Geert moest hij wel drie keer op en neer kunnen naar Emmen op één accu.
Het was maandag en meestal is Ria dan hier om te breien, te spinnen of andere klusjes te doen voor een project in India. En dat is altijd een gezellige boel met Ria. We wisselen lief en leed uit en daar heeft een mens ook wel eens behoefte aan.
Toen ging de telefoon. ‘Wim mobiel’ stond er op het scherm. ‘Ie mot mien effen op kommen halen b-j Geert’, was de boodschap. Het bleek dat de accu aangaf dat er te weinig stroom was voor de rest van de tocht naar huis en dat was gek. Hij was toch in de buurt en ging meteen bij Geert langs. Geert is de man van Zorgwinkel Heeroma waar we het wonder op 4 wielen gekocht hebben. Ik werd al wat mieterig . Kennen jullie dat woord? Zit je net lekker rustig te breien en te praten en nou dit weer. Maar wat doe je? Meteen in de auto dan maar. Ik kom bij Geert en toen hadden ze een ander plan. Geert ging op Wims scoot mobiel en Wim op een andere. Ze gingen de boel even uittesten. Ze hadden wel gebeld, maar toen was ik net weg.
Ik kom weer thuis en beschrijf Ria de beide mannen op hun scootmobiel die op weg gingen. ‘Och…’, zei Ria lachend, ‘Jut en Jul op pad’. Even later komt Wim alleen aan. Zijn voertuig had het opgegeven ergens achteraf en hij had Geert nog net een brug over kunnen trekken. Die werd nu gehaald met de bus van het bedrijf. Hij zou nu de lader gaan testen want de accu was net nieuw, daar kon het niet aan liggen.
En dat was het inderdaad. Zijn scootmobiel heeft nu een nieuwe oplader en Wim heeft zijn vrijheid terug. Goede service bij onze Geert.