Nog even mèt hert.
Kerstboom opgeruimd, het hert weer naar de schuurzolder en nu nog de krans? Nee die mag nog een dagje blijven. De dennennaalden beginnen wel naar beneden te ratelen, maar eventjes nog…. De kaarsen kunnen nog net een paar uurtjes branden.
En dan…? Ik kan niet zeggen dat het een straf is om binnen te zitten. Het is stralend weer, er is vannacht opnieuw een laagje wit bijgekomen, ijzel dit keer. Dat is wel minder als je er op uit moet. De vogels zijn druk in de weer. Zonet heb ik de pindakaaspot bijgevuld die in de speciale houder van Joost zit geschoven. Het duurde voor de kerst een paar dagen voor ze het in de gaten hadden dat dit een feestje voor ze werd. Vooral de meesjes zijn er gek op. De merels en roodborstjes zoeken het meer op de grond en op de bloembak waar ik ook voer gestrooid heb. De katten? Het is net of de vogels hier er aan gewend zijn. Zodra Loeder of Suze naar buiten zijn is meteen de achtertuin leeg en ze verschijnen pas als het onraad weer weg is. Het is vooral zomers dat de katten met vogeltjes in de bek lopen, meest jonge.
De enige kip die we nog hebben mengt zich ook af en toe tussen de merels. We misten haar al tot ik aan het eind van een middag de kip in het gebladerte van de struiken voor het huis zag zitten voor haar nachtplek, de gekleurde borstveren glommen in de avondzon. En nu heeft ze dan mede overwinteraars gevonden. In het voorjaar moeten we maar een paar maatjes voor haar vinden. Tja… het leven van deze senioren op het platteland is erg rustig vanmorgen.
Maar vanmiddag hè… dan beginnen de feestelijkheden. Jan Veen is jarig, daarna is er de nieuwjaarsbijeenkomst van de Shanty’s en morgen wordt het wokken met Valerius.