Het Schip in Klazienaveen, gebouwd op een gedempt stuk van het vroegere kanaal.
Het was even geleden dat Ben en Diny hier waren, maar nu was het dan zover. Wim z’n verjaardag werd nog eens dunnetjes over gedaan en ze hebben m’n expositie in de Bibliotheek van Klazienaveen bewonderd. En niet alleen dat. Ben was knapjes onder de indruk dat Klazienaveen zo’n flinke plaats is met zo’n grote bibliotheek. “Ze hebt hier ok een Hema?” en Diny voegt er aan toe: En kiek toch es daor he-j ok nog een Blokker”. Het Schip staat stoer in het midden op de plek waar vroeger het kanaal lag om de turf af te voeren. Aan de andere kant van het grote kruispunt- nu een ovale rotonde- komt nog zo’n Schip, zo’n bouwwerk met winkels op de begane grond en appartementen daar boven in de vorm van een enorme Titanic. Wij zeiden vroeger altijd Klazienavéén, maar hier hoor je alleen maar Klazíénaveen. De vrouw van de oprichter van de Puritfabriek, oorspronkelijk Veenderij en Turfstrooisel Maatschappij Klazienaveen, heette n.l. Klaziena… vandaar. De fabriek, die o.a. Norit vervaardigd, heeft voor veel werkgelegenheid gezorgd. Het stof van de Purit dwarrelt nog steeds neer op het wasgoed van de omwonenden als de wind hun kant op staat.
Er moet weer heel wat bijgepraat worden en dan willen ze ook het optrekje van Mark en Jennifer eens zien. Ze hadden er natuurlijk al wel het één en ander van gehoord, maar krijgen nu een persoonlijke rondleiding door deze prachtig gerenoveerde oude dokterswoning die in Sleen nog steeds bekend staat als het huis van dokter Pauw. Mark en Jennifer nemen alle tijd voor hen en daarna was het weer afreizen door de sneeuw.
Gelukkig werd het in de buurt van Raalte wat gemakkelijker rijden, hoorde ik net. Hier ligt intussen alweer een aardige laag sneeuw.
Toen we deze zomer op camping De Boomgaard door de warmte de fiets op gingen op zoek naar een koele plek aan de beek, verlangden we naar wat koelte, maar nu ….is t goed gewes…!