Als je wereldje klein wordt zoals bij Wim op dit moment dan kun je je druk maken om de kleinste dingen. Zelf kom ik ook niet ver maar toch ga ik af en toe een winkel in en al is het op afstand, je spreekt nog mensen.
Vanmorgen bleek de thermometer het niet meer te doen en net nu hij dat bij moet houden. Morgen willen ze bij de huisarts weten of de temperatuur gezakt is. Batterijtje leeg? Ik zou op stel en sprong op weg moeten want hij kan nu zeker niet zonder thermometer. Toen bleek dat de thermometers overal uitverkocht zijn was Leiden in last. Uiteindelijk ging hij zelf maar eens rond bellen. Nergens een thermometer, zelfs niet bij de apotheek. Maar…. tot grote opluchting had het Onderdelenhuis nieuwe batterijtjes voor de thermometer.
Het was vanmiddag een mooi fietstochtje naar ons dorp met stadsallures en haalde het zozeer gewenste batterijtje. Opnieuw viel het op dat het anderhalvemeter systeem al aardig bij de mensen ingebakken is. Ik ging op de terugweg maar even bij Jans en Geesje aan die zelf ook heel voorzichtig zijn met afstand houden. Buiten was er genoeg ruimte en meteen kwam Geesje met de koffie aan.
Ik had ook nog een boodschap: ‘Jans, wi-j hebt alweer rotten in de schure. Kön ie-j die rottenval van oe nog es zetten?’
Ik had de schuur en kantoortje opgeruimd maar toch schoot me gisteren een rat vanonder de voerkist weg. Ze weten blijkbaar nog steeds iets van hun gading te vinden.
Buurman Jans komt! Lang leve de buurman…
