Wanneer we 14 dagen later terugkomen en bij Johan en Joke langs gaan om Laska op te halen, blijkt dat die ook de eerste dag al is weggelopen net als Bas. Gelukkig komt ze bij aardige mensen aanlopen 8 km vanaf de Boomgaard, in Hengelo Gld. Het huis waar ze aan is komen lopen ziet er net zo uit als ons huis aan de Kuifmees. Ze hebben gelukkig gelijk de politie gebeld en pa heeft Laska toen vlug weer opgehaald. De rest van de tijd zit Laska dan in de paardenstal!
Met Bas is het minder gesteld. Wanneer Ben en Diny langs komen om hem op te halen is hij nog steeds niet terug. De hele familie is ontdaan. Johan en Joke hebben ook een rotgevoel. Er wordt een advertentie gezet voor de weggelopen Bas, maar geen enkele reactie.
Net op het moment dat ze aan een ander teckeltje gaan denken gaat de telefoon:”Bunt iele een teckel kwiet? Ja, d’r is t er hier ene bi’j mien zuster an kommen lopen. t Leek mien zon aardig hundjen. Ik dache, as e van niemand is nem ik ‘em wel met. Mor noe hef e mien hele deurposte verinneweerd. Toen dach ik an dee advertentie en dach…zol et dat hundjen misschien wean? A’j mien de deurposte betaalt köj ‘em weer met kriegen”.
Ben natuurlijk in één streep er heen en betaalt een pot verf voor de” verinneweerde” deurpost
en dolgelukkig sluit de familie Bas weer in de armen.
Het jaar er op zegt Johan bijtijds:”Ie’j meugt Laska wel weer brengen, maor dan geet e wel gelieke in de peerdestal!" En geliek hef e!
