Tja… het gaat toch gebeuren. De chirurg vertelde dat het een grote steen is die er in mijn galblaas zit. Hij zag het Resium medicijn daar niet veel aan veranderen. Maar… zei hij… u bent de baas. Om de galsteen niet meer ellende te laten veroorzaken gaat de galblaas er begin maart toch uit. Hij vermeldde tussen neus en lippen wat er heel misschien mis zou kunnen gaan… word je niet vrolijk van. Dat moet hij gewoon verplicht melden.
Wat een fabriek is zo’n ziekenhuis! Ik werd van de chirurgie naar de opname gestuurd, daarna naar de pre- operationele anesthesie. Ik heb een afspraak voor woensdagmorgen. Daarna moest er nog eens bloed geprikt worden om mijn bloedgroep opnieuw te bepalen èn verzekerde de bloedprikster mij… dat moet vlak voor de operatie nog eens gebeuren. Binnen 72 uur voor een operatie moet dat vastgesteld worden.
Het duurt nog een maand. Voorlopig gaan we maar vrolijk verder.
Straks gaan we met Eva naar de verjaardag van buurjongetje Frank en daarna komt jarig Jobje Mark met Jennifer hier eten. Afleiding genoeg!
