Hetty Site

Maar wel een nieuwe Laska…

Het acclimatiseren in Emmen heeft precies een 8 maanden geduurd.
Wim ging fluitend naar zijn werk en we genoten van z’n verhalen over de Drenten in de fabriek , over de Twentse collega die vond dat hij wel later beginnen mocht en over Willem Zeldenthuis die de vrolijke noot in de Kwaliteitsdienst bracht.
Maar Gerhard woonde door de week bij Henk en Anneke in Lochem om op z’n brommertje naar de MSvS te gaan in Zutphen. Met tranen in de ogen ( alleen ik hoor!) brachten we hem naar de trein op zondagavond. In ’t weekend kreeg ik commentaar op de magere yoghurt met alleen een likje Roosvisee. “Oooo… bij Henk en Anneke krijg ik gele vla, rose vla….en chocoladevla”!
“Den eersten dee ‘et huus uut geet da’s et slimste”, zei mama indertijd toen ik naar Hattem vertrokken was. Belachelijk vond ik dat toen, maar nu begreep ik haar.
Rick had moeite om zich op school prettig te voelen. Hij zat nu op de Landbouwafdeling van de LAS tussen veel boerenjongens. De tuinbouwafdeling was meer gericht op kwekers en een aanleg en onderhoud hadden ze hier in Emmen niet.
Mark…dat was een verhaal apart. Zijn Twentse oo werkte op de lachspieren van klasgenoten. Die was hij dus snel kwijt. Verder had hij al heel gauw vrienden. Albert bleek de belangrijkste. Die hebben we dus veel over de vloer gehad. Ook toen we al in de Rietlanden woonden. Met de leraren was het soms aanzienlijk minder. We hebben wat een klaagzangen moeten aanhoren.
Alleen met dhr Euving kon hij door één deur. Later dan……Op een keer was er onenigheid over iets in de klas en niemand zei wat hij er van vond. Euving zei:”Toe Mark …zeg jij ook eens wat. “. Ik weet niet precies meer wat, maar het klonk dus vrij brutaal waarschijnlijk. Euving kwam in de benen en greep hem bij de schouders. "Hij heeft me als een rat door elkaar geschud" volgens Mark. Diep beledigd kwam hij thuis en wilde meteen van school af. Het werd gelukkig uitgepraat. Wanneer hij er weer eens uitgestuurd werd ging hij in één streep door naar de kamer van Euving. Hier kon hij na dit akkefietje steeds zijn ei kwijt.