Mijn favoriete serie [i]James Herriot[/i], de veearts in de Dales die [i]All Creatures great and small [/i]schreef, heeft weer het veld moeten ruimen en is [i]Man bijt Hond [/i]er weer. Daar mag ik ook met plezier naar kijken zo na het eten.
Er is een onderdeel met bijzondere mensen, zo puur natuur. Heerlijk.
Ook één van de laatste stukjes is [i]Hond aan tafel [/i]waarbij ze bij wildvreemde mensen aanbellen om te vragen of ze binnen te mogen komen om de dag door te nemen., is vaak verrassend.
Daarna komt de klapper. De scetch voor twee of drie personen. Je herinnert je misschien die twee kassajuffen in de supermarkt waarbij het steeds begint met:”Zeg.. Dooie?” “Ja… Coby”,
Vaak doet er in zo’n sketch ook een man mee. Soms spelen ze allochtonen die bang zijn dat ze niet mogen blijven. Niks racistisch… gewoon humor! Ze spelen gewoon in op de hedendaagse gebeurtenissen.
Vorige week.. … als ik er aan denk kom ik al niet weer bij. Ik hou helemaal niet van schuine moppen, maar een beetje nou ja… een beetje… Ik kan maar beter even uitleggen. Wie het gezien heeft….
Zitten die drie naast elkaar aan tafel. Links de vrouw die ook Coby speelde uit de supermarkt. Ze heeft een dikke brace om haar nek. Naast haar zit haar man met een arm in de mitella. Beiden zien er wat verfomfaaid uit. Rechts zit hun teenerdochter—dooie uit de super.
Moeder vraagt: “Hoe was het vandaag?
De teener bekijkt ze stomverbaasd”? “Met mij goed, maar hoe was het vandaag met jullie. Wat is er gebeurd?”
Papa: ”Zeg jij het maar mama”.
Mama wat afwerend: ”Ooh…. Wij zijn naar de beurs geweest”
Teener: ”Nou en….?”
Papa: ”Daar heeft mama een boek gekocht”.
Teener: “Nou en…… Wat voor boek….?”
Papa: “En toen zei mama dat ik m’n kleren… ….dat ik ruggelings op die poef moest gaan liggen”.
Teener spert de ogen wijd open:”Kama Sutra…..”?
Papa: “En toen zei mama…”
Teener doet beide handen tegen de oren en krijst benauwd:”Ik wil het niet weten, ik wil het niet weten…”!!
Sorry… geen plaatje! Ha!