Wel wat jaren geleden: de broers van der Kolk
van l. naar r.: Piet, Ben, Henry en Wim.
Years ago: Wim and his brothers
froml. to right: Piet, Ben, Henry and Wim.
‘Moet ik vanmorgen nog naar de markt’, vraagt Wim na het opstaan. ‘Nou er moet niks, we hebben nog genoeg, maar als je het leuk vindt om naar de markt te gaan, ga ik mee’. Zo fietsen we even later richting dorp. Hij wil onze vreemde diascanner- je weet wel van doet ie het of doet ie het niet- naar zijn maatje bij Expert brengen. Die houdt van prutsen met dit soort dingen en misschien ziet die kans om hem aan de praat te krijgen.
Dan zetten we onze fietsen in de gratis fietsenstalling waar je tegenwoordig ook gratis en voor niks een leuke fiets kunt lenen- service van de gemeente. En dan gaan we een rondje doen op de markt. Wat komt ie toch een bekenden tegen: Holvrieka, de Bowls, het Mannenkoor… of van de kerk. Enorm wat kunnen mannen kletsen. De kaasboer heeft hem als vaste klant en terwijl we toch maar een stukje brandnetelkaas meenemen wordt de voetbal bijgepraat. Kaasboer is van Heracles en Wim de vaste fan van FC Emmen natuurlijk. Het is toch lekker om alle tijd te hebben. We lopen terug richting fietsen, maar ik koop toch nog even een badpak bij Livera. Als we dan even later langs Wim’s vaste kledingzaak Schomaker komen blijkt ook daar de opruiming al begonnen. Zullen we? Een jonge verkoper haalt ons binnen met een stralende lach… Nee we kunnen niets vinden wat er uit springt. Boven hebben we ook nog leuke dingen zegt hij. Ik leg hem uit dat deze man geen pakken meer draagt en dus niet naar boven hoeft. ‘Maar er zijn ook mooie shirts.. echt niet alleen kostuums… kijk maar eens”. Warempel we gaan toch maar even. Zien we even later toch een mooi shirt, vrolijke kleurtjes en leuke stijl èn in de goede maat. Wim gaat voor de bijl. Mijn oog valt eigenlijk meteen op een mooi vest dat er precies bij past. En ook dat doorstaat de keuring. Je kunt nagaan dat hij dan ook niet zonder nieuwe broek de deur uitgaat. ‘Betaal jij of betaal ik’, vraagt hij slim bij de kassa.
‘Do I have to go to the market’, Wim asks me this morning. ‘Nothing you have to do but when you like it I’ll go with you’. So we are going on our bikes onto Emmen. He wants his mate at a special shop to have a look at the dia scanner we’ve bought a few years ago but we cannot use it properly.
Wim meets a lot of people he knows: Holvrieka( former work), the Bowls( he joined them for a few years), Valerius, his mens choir,… or from the church. I can’t believe it what men have to talk about, such a talking and talking. The man who sells the cheese comes from Almelo and they always chat about the soccer… Heracles from Almelo and Wim is a fan from FC Emmen . It’s so good to have time to do what you want to do. On our way back to our bikes we pass Wim’s favourite shop, that means just once or twice a year, to collect new clothes. It’s sale and I would have a quick look inside. At first we can’t find anything we like and the young salesman advised us to go upstairs, but I remember the costumes over there and I explain that Wim doesn’t like wearing costumes anymore after he is retired… no need… hoera!
But, says the young man.. you’ll see there is more and yes…Wim follows me upstairs and… we find a lovely shirt, just the right size and a beautiful sweater and….you can be sure that he will not leave the shop without his favourite jeans and socks too… and it all matches together.
When we go to the cheque out he says with a smile: ‘Who will pay the ferryman?’