De Achterhoekse knipmuts van opoe Eggink is bij Erna in goede handen. Het heeft een ereplaatsje in haar vitrinekast.
In een boekje over Deugden en ondeugden oet den Achterhook van Joop Brens is nog van alles te vinden, zelfs gewoonten van vroeger waar ik nog nooit van gehoord had, maar het gaat dan ook over de omgeving van Eibergen. Om de betekenis te snappen van de uitdrukking: ‘He’j de schadden al dreuge?’, kun je het volgende stukje lezen. Deze Joop Brens had het trouwens van zijn schoonvader G.H. Iliohan die land, volk en geschiedenis van de Achterhoek een warm hart toe droeg.
Om geen direct blauwtje te kunnen lopen bij een meisje werd er door de jongeman een schadde (een plagge) uit het veen gestoken en die werd bij het huis van het voorwerp van zijn liefde neegelegd en stelde zich dan verdekt op. Kwam het meisje dan naar buiten om de schadde mee naar binnen te nemen, dan zat het goed en kon hij tijdens de kermis met haar uit. Dat was in vroeger tijd het enige vertier. Liet ze de schadde echter liggen en gooide ze er een emmer water over dan wist hij dat het niks werd. In het eerste geval had hij ‘de schadd’n dreuge’. ‘s Avonds na de kermis werd voor de ouders van het meisje een kandijkoek meegebracht. Maar… was deze jongeman nu echt meegevallen, was het ‘de ware Jacob’ en geen dooie diender? Dat zou hij gauw merken. Voor het afscheid werden er nl pannenkoeken met spek gebakken. Wanneer de stukjes spek een insnijding hadden waardoor ze tijdens het bakken vaneen weken, wist hij dat hij niet meer terug hoefde te komen. Waren de plakjes spek gaaf, dan werd hij de volgende zondag verwacht. Een taal zonder woorden. De echte ouderwetse Achterhoeker heeft dan ook geen psychiater nodig, want zijn stelregel is: ’Mien gedachten bunt mien kammerö. ( Mijn gedachten zijn m’n vrienden) Een goede vriend is als een psychiater, je kunt er alles mee bepraten.
[i]I found a booklet about virtues and vices in the Achterhoek, some about the residents in former days which even I didn’t know about. So what does it mean: Do you already have your turf dry? Read about it:
When a boy wasn’t sure about the girl’s love and didn’t like to crash and burn he used to bring a slice of turf to the house of his love and put it there. He hide himself and waited what the girl would do. So when she came out and took the turf with her into the house it was sure she would go with him to the fair.
But when she came out and cast a bucket of water over it, he could better go and look for another girl.
The evening after the fair he had to bring a candybread with him for the girls parents. Did they like the young man and thought it was the right one fort heir daughter, you could see it when the fresh baked pancakes came on the table at the end of the evening. When the slices of speck in it had a scarf so you could see it was cut, the boy was not the right one, but when the slices were completely he was accepted and he was expect to come back next Sunday.
A language without words. The real old fashioned Achterhoeker did not need a psychiatrist, while he knew: My thoughts are my best friends… you can tell them everything.
[/i]