In de tijd dat onze ouders opgroeiden was er voor vrouwen weinig tijd om naast hun huishouden nog veel creatieve activiteiten te ontplooien. Het bleef vooral bij naaien en breien, verstellen en het verzorgen van de bloementuin. Onze moeder begon pas veel later aan een cursus macramé. Naast het huishoudelijke deel en het werk op de boerderij zoals melken, voeren van de varkens en de kalveren kwam er niet van. Wel was ze een actief lid van de Lindese vrouwenvereniging. Veel tijd heeft ze niet gekregen om meer te kunnen ontplooien.
Haar zus Hermien verzorgde naast haar huishouden hand- en spandiensten ten behoeve van de kleermakerij en ‘de bejaarden’. Ze kon met een vriendelijke stemmetje de telefoon opnemen, maar ze had dan ook vroeger bij dokter Servaes gewerkt.
Toch begon zij op latere leeftijd te schilderen. Misschien dacht ze dat de tekentalenten van Carin misschien ook bij haar vandaan kwamen. En toen Sjoerd met de kleermakerij stopte die werd overgenomen door neef Hans, kreeg ze er de tijd voor.
Luella liet me in 2012 een schilderijtje van haar hand zien dat ze in 1975 meegebracht had voor tante Nettie toen ze samen met pa en mama en natuurlijk Sjoerd een paar weken in Iowa waren. Ze was net begonnen en dat zag ik, maar later ontwikkelde ze zich erg leuk en ook het schilderijtje van haar en ons geboortehuis De Haar hangt nu bij ons aan de muur te pronken. Ik kreeg het na haar overlijden in 2005.
Toch had ze mij al eerder een aardig schilderijtje gegeven. Ze wist dat ik een liefhebber van schapen ben en bracht dit voor me mee toen ze eens met Diny bij ons kwam. Ik heb ook deze een ere plek gegeven tussen mijn verzameling miniatuur schaapjes en kijk er elke dag naar..
