Dat krijg je als je helemaal vooraan zit. Ik had precies het oog op pianist Jan Lenselink vanaf het moment dat hij zijn vingergymnastiek deed voor het begin van hun gezamenlijk optreden tot aan zijn enthousiaste laatste aanslagen. En ik kon het niet laten. Mijn aandacht gleed steeds naar die mooie schoenen van hem, zo netjes gepoetst ook nog!
