‘Wat ruikt het hier lekker’, hoorde ik een meisje zeggen. Iedere week wanneer ik me na het zwemmen aan het aankleden ben in zo’n kleedhokje hoor ik dat stemmetje van Melanie en dat van haar moeder erbij. Maar gezien heb ik ze nog nooit. Tegen de tijd dat ik me aangekleed en dus ook ingesmeerd heb zijn zij al richting bad verdwenen. Er is peuterzwemmen na onze aquajoggen. ‘Ja… het ruikt hier inderdaad erg lekker’, zegt de moeder. Het was mij ook al opgevallen dat de bodylotion die ik vanmorgen meegegrist heb uit de badkamer een lekker luchtje bezit. En mijn reukzin is niet eens zo goed. Het moet dus in de verre omtrek te ruiken zijn.
Ik bekijk de luxe flacon met gouden dop nog eens goed. Ik heb het samen met een heel stel andere meegekregen bij het leeghalen en opruimen van de kamer van moeder van der Kolk. En dat waren er nogal wat. Ik heb een tijdlang onze vrouwelijke bezoekers er een laten uitzoeken. En vanmorgen was deze aan de beurt voor mijn zwemtas. Het is een bodylotion van Yardley, English Lavender. Moeder moet het wel gekregen hebben van iemand die van lekkere luchten houdt. Wie het ook was… bedankt!
En na al de zon van vandaag smeer ik nog eens extra met mr Yardley. Wanneer Wim thuiskomt van zijn tochtje naar Sleen komt hij snuivend binnen. Wat ruik ik? Dan ziet hij de flacon…en knikt tevreden. Hij houdt ook van die lekkere luchten…
