De museum dag is geregeld. We gaan naar het Drents Museum in Assen en het Groninger Museum in de stad Groningen. Ellen had al haar cursisten benaderd en na het kopje koffie bij Atelier Helderrood vertrekken we met zo’n 25 man, nou ja… 4 mannen en de rest vrouwen, naar Assen.
Ik rijd met Dick mee. Het blijkt dat wij als moeders van bruid en bruidegom in zijn kledingzaak Mulder Gerhard z’n trouwpak hebben helpen uitzoeken. En blijkt eveneens dat hij en Judiths vader elke 2 weken samen biljarten. Dat schept een band!
Het is Museumweekend en als je geen Museumjaarkaart hebt kun je zelfs voor 1 euro de verschillende musea in. Er is een speciale expositie over dementie. Een begaafd kunstenaar, Herman van Hoogdalem, heeft 2.40 hoge portretten geschilderd van dementerenden. We zien de film waarbij je hem aan het werk ziet en de interviews met familie. Het is ontroerend maar ook wel schrikken als je mensen zo afgetakeld ziet.
Ook de Russische Kunst is indrukwekkend, echt de moeite waard en ik besef dat ik terug moet komen omdat je alles niet in een keer kunt bevatten, en dan met Wim.
Dan is Groningen aan de beurt. Een parkeergarage is gauw gevonden en de afdeling met Nordic Art is mijn doel, eveneens een prachtige expositie. We doen ook hier weer nieuwe inspiratie op.
Het is een gewoonte geworden om aan het eind van een galerie- of museum dag samen te gaan eten. Het wordt Humphry’s. Terwijl we daar genieten van ons diner krijg ik een sms-je van Wim: weer een tweeling! Het blijkt dat het zwarte schaap intussen heeft gelammerd. Hij heeft zelfs al een paar foto’s gemaakt.
Dan is de dag om en we gaan weer terug naar ons vertrekpunt: Atelier Helderrood. Wim staat al te wachten, maar ik moet nog even de schilderijen van Dick bewonderen die hij op zijn mobiel heeft staan. Die schildert pas een paar jaar en ik ben onder de indruk wat die al kan.
Dan zie ik een arm zwaaien en een roep vanuit de auto en heel even moet ik denken aan vader Gerard die zijn Siet persoonlijk kwam ophalen bij het zanggroepje van Dijkema…
