Ik denk dat niet veel mensen me dit na kunnen vertellen. Ik heb met drie van mijn allereerste leerlingen nog steeds af en toe contact. Vandaag viert eén van hen haar 60e verjaardag. Ik heb geen idee hoe ze er nu uitziet want het is 50 jaar geleden dat ik haar voor het laatst zag. 52 jaar geleden begon ik als jonge juf in Hattem voor een klas met 43 leerlingen. Nita was een hartelijk meisje, heerlijk spontaan met mooie zwarte krullen. Dankzij Facebook weet ik dat ze nog steeds begaan is met natuur en milieu en dat verbaast me niets. Ze is ook nog flink in de weer want ze heeft ik weet niet hoeveel gesnoeide takken uit haar tuin weggebracht. Zou ze ook een beetje grijzend haar hebben of zou ze haar natuurlijke haarkleur met wat kunst- en vliegwerk bijgehouden hebben?
Een paar jaar geleden kreeg ik een paar vriendinnen uit diezelfde klas op bezoek en we wandelden onze favoriete route door het bos. Beiden zijn al oma en genieten er met volle teugen van. We hadden het er nog over dat ze in het voorjaar dikkopjes mee mochten brengen die we op mijn bureau een mooi plekje gaven om te kunnen zien hoe ze zich zouden ontwikkelen. Johnny had zelfs een watersalamander gevangen en die deden we er ook maar bij in. De glazen pot was groot genoeg. Mijn schrik was groot en die van de kinderen ook, toen aan het eind van de middag alleen de salamander nog over was. Die had die kikkervisjes natuurlijk allemaal opgegeten.
Het was de gewoonte om elke week de kinderen een psalm of gezang te leren. Het betreffende lied zette ik ’s maandags op het bord en elke ochtend zongen we het een keer en de volgende maandag moeste ze het kennen. Maar daarnaast leerde ik ze wat vlotte leuke bijbelliedjes, die ik opgedaan had bij de Youth For Christ. Je weet wel: Dank u voor deze nieuwe morgen, de B.IJ.B.E.l, He’s got the whole world in His hand enz. Dat vonden ze prachtig.
Toch kreeg ik na een half jaar het Hoofd der School in de klas die me vroeg om de kinderen de liederen van de laatste paar weken te laten zingen. Ik kan je vertellen….ze zongen als lijsters. Toen ik later vroeg waarom hij me dat vroeg bleek dat een van de ouders nooit een psalm of gezang van haar dochter hoorde en ze zich afvroeg of dat nog wel gebeurde in de klas van juf Eggink. Hij kon Nita’s moeder dus geruststellen. Maar een kind van 6 vindt het leuker om blije liedjes te zingen dan een psalm die ze op die leeftijd amper snappen.
