Het kan zo maar gebeuren dat je na 50 jaar weer iets hoort van een jongetje dat zo’n mooie tijd bij je gehad heeft . Dat overkwam onze tante Jantje Eggink.
Ja … Diny en ik gingen weer een dagje samen op stap. We hebben nog drie tantes van de Egginkstak en we wilden nu eens naar tante Jantje die in een bejaardenwoning nog helemaal zelfstandig woont op haar 90e. Je gelooft het niet dat ze al 90 is als je haar ziet. Zeg nou zelf.
Ze liet ons een brief zien van een kleinzoon van van Mourik, de apotheker uit vroeger tijden in Vorden. Zijn vader had in oorlogstijd ondergedoken gezeten op de Wildenborch en omdat ze niet altijd op één plek konden zijn heeft hij ook een tijdje doorgebracht op de Boskamp. Het is hem daar blijkbaar zo goed bevallen dat hij een tijdje na de oorlog met vrouw en zoon terug kwam.
Deze jongen, Chrisbert, heeft na die tijd jarenlang, wel tot zijn 16e, iedere zomervakantie bij de Egginks op de Boskamp gelogeerd. Hij kwam er achter dat tante Jantje nog leefde, achterhaalde haar adres en schreef een lange brief om te vertellen dat hij het altijd zo fijn gevonden had bij hen. Hij vertelde over de vrijheid die hij er voelde en dat hij lang op mocht blijven tot tante Jantje zei:”Hup en noe tande poetsen en naor bedde.” Hij wil haar graag nog eens komen opzoeken.
It just can happen that after more than fifty years you get a letter from a boy who spend such a nice time at your home. That happened to tante Jantje Eggink. Yes… Diny and I went out for a day. We are glad to have our three old aunties and now we decided to go to tante Jantje who lives in her little house for elderly people just on her own without help, even on her 90th. You cannot believe she is, would you?
She showed us a letter from a grandson of van Mourik, the pharmacist in Vorden in former days. His father had to hide during wartime at the Wildenborch but he had to move regularly. So he was at the Boskamp too. After a couple of years he came back with his wife and son. These boy was welcome during the summerholidays until he was 16.
He found out that tante Jantje was alive and wrote her a special letter to thank and to tell her that he has had such a wonderful free time those days. And … he would like to visit her.