Nog een beetje heimwee naar Nw Zeeland!
Wat raar wanneer je thuiskomt en je weet dat je elkaar waarschijnlijk niet meer zo gemakkelijk tegen zult komen. In 7 weken bouw je als groep iets bijzonders op. Tenminste zo voelt dat bij ons. Maar wie weet…..! Met Ben en Riet gaan we in elk geval een lang weekend naar de camping! Hoi!
Berdina en Curtis zijn in Nederland! Vanmorgen om half 7 landde hun toestel vanuit koud Mineapolis op Schiphol. Ze zijn dan nog behoorlijk fit en Ben en Diny gaan met hen via de bollenvelden naar het strand. Dat heeft Mineapolis allemaal niet. Onderweg naar Eefde gaan ze bij Jaap en Mirjam in Nieuwegein koffiedrinken. Betere binnenkomer kun je hier als Amerikaan toch niet krijgen?!
Van de hagel zijn ze hier in de lente terecht gekomen.
Diny klinkt erg enthousiast als ik haar opbel. De logées liggen al plat, Curtis al om 8 uur. Ja….jetlag of gewoon slaapgebrek. Vanuit de USA sla je gewoon 8 uur over als je naar Nederland vliegt. De hele dag engels praten is een vermoeiende bezigheid als je dat niet gewend bent, maar het is de moeite waard. Wat een leuke mensen zijn het. Ik ben benieuwd, want dinsdag komen ze hierheen….exiting….m’n nichtje Berdina die ik nog nooit gezien heb.
Ze hebben geluk, want Wims koor Valerius geeft ’s avonds ook nog een Oranjeconcert met Jan Vayne op de piano!