Nee, Skomer gaat niet door. Het is de volgende morgen het Great British Welsh weather zoals de mensen het hier wel noemen. Het dagboek houdt hier op, geen idee of ik het ooit verder heb uitgewerkt. Toch gaan we die dag naar het westen van Wales en bezoeken St Davids waar we in een restaurant op pluche stoelen geluncht hebben. We zagen er uit als verzopen katten, maar we gingen gewoon door. We zagen familie van onze hunebeddden: Pentre Ifan Burial Chamber.
De dag er op bezoeken we op verzoek van Berend het Caerphilly Castle bij Cardiff. Hier leeft Berend zich nog even uit met zijn nieuwe fototoestel, helemaal gelukt dit keer. Dezelfde middag brengen we de twee neven naar het vliegveld van Cardiff. Ze gaan weer op huis aan. Het is mooi geweest. Rick is nog even in de weer omdat hij zijn paspoort niet kan vinden. Berend beging de fout om bij de douane een foto te maken. Ik weet niet meer of zijn hele rolletje er uit getrokken is. Moet ik hem nog eens vragen. Maar we hebben al met al een toptijd gehad met deze twee.
