En toen was het zover. Ik mocht het boek MARK presenteren bij de club die de laatste jaren een thuis was geweest voor Mark. Tijdens de trainingen van Drenthina 1 en de wedstrijden op zaterdag was hij paraat, zolang het maar goed met hem ging.
We gingen eerst nog de tweede helft van de laatste wedstrijd van het seizoen bekijken. Queeny ging mee zoals ze vroeger ging met Mark. Even later kwamen ook Gerhard en Rick. Gelukkig voor Drenthina eindigde de wedstrijd met 2-2 en hoefden ze niet een traject voor degradatie in. Voorzitter Willem Jan zei van te voren al: ’Ik herken je wel aan de hond’. We werden warm verwelkomd in de bestuurskamer. Daarna werd het de kantine. Ik vroeg me intussen of ik de meute straks wel stil kon krijgen, want het was een zeer levendig geheel. Ik had me geen zorgen hoeven maken. Nadat voorzitter Willem Jan me aankondigde was het meteen al stil. Ademloos luisterden ze naar mijn uiteenzetting over het hoe en waarom van dit boek MARK. Terwijl ik al een week van te voren spanning in mijn lijf voelde viel alles hier van me af en kon ik vertellen wat ik van plan was. Bijzonder…
Het werd me duidelijk dat het gebeuren met Mark grote invloed heeft gehad en ook dat hij heel geliefd was. De drie jongens waren ontroerd toen ze de eerste exemplaren van MARK kregen aangeboden. Ach… Mark zou niet anders gewild hebben.
Hierna volgde het afscheid van Gerrie Benes en Danny Wiggers, na 10 en 7 jaar trainerschap en kregen we nog een korte speech van Gerrie met een lach en een traan waarin ook zijn samenwerking met Mark aangehaald werd. Hij eindigde met de spreuk Acta est fabula- het spel is afgelopen.
‘Zaterdag… de mooiste dag van de week’, had Mark vaak gezegd zo vertelde Gerrie Benes. Ik hoorde van de jongens van het team dat Mark in de kleedkamer met ze gepraat had na zijn eerste poging. Hij had gezegd dat hij blij was dat hij er nog was en dat het goed zou komen. De een na de ander kwam even bij ons aanschuiven om over hun herinneringen aan Mark te praten. Opnieuw veel medeleven.
Drenthina voelde voor ons als een warm bad zoals ook Mark dat ervaren had.
Door een klik op de titel kun je bij het Nieuws van Drenthina een afscheidswoord lezen van trainer Gerrie Benes waarin hij ook Mark aanhaalt.
