Ik weet niet of het hem is, maar het lijkt me dat Hendrik Jan hier aan het napraten is met Wim Wagenvoort, een broer van zwager Ben en indertijd boer op ’t Timmermanshuus in Delden.
De melkzeef staat nu werkloos tegen de schuur. Tijdens het melken werd er telkens een emmer leeggegooid in zo’n melkzeef, die weer op een melkbus geplaatst was. Er zat een heel dun laagje watten is dat de insecten en andere viezigheid tegen moest houden. Nu waren er op de meeste boerderijen wel wat katten, wat handig was om het muizenbestand in te perken. Maar die lusten behalve muizen ook graag de lekkere warme volle melk die zo vers door de zeef geschonken werd. "Toe lilleke katte", hoorde je regelmatig, "vot ie-je, maak da-j wegkomt." En als ze niet gauw genoeg weg waren, zwaaide er wat. Maar even later deden ze weer een poging.
Het wordt de tijd van de ligboxenstallen en de melktanks. En… niks geen katten meer weg hoeven jagen van de melkzeef.
