Er zit een hele periode tussen, maar deze foto kom ik tegen. Willie en Niesje waren altijd dikke vriendinnen. Ze steunden elkaar in dik en dun en beiden hadden ze iets belangrijks gemeenschappelijk: hun altijd positieve instelling. Net zoals vroeger Nies en ik de trap al lachend opkropen bij moeder en haar tante Siet, zo ging het ook bij deze twee. Ze hoeven er geen enkele moeite voor te doen. Hier zijn ze met hun mannen een dagje in Emmen, Ben en Niesje en Piet en Willie. De mannen hebben overdag geoefend voor de Crucifiction die door een groot gezamenlijk koor die avond uitgevoerd is en we zitten samen nog wat na te kaarten bij een vuurtje in de Finse kota op ons erf. Gisteren liep ik samen met Willie vanaf de begraafplaats naar de auto’s en haalden we, dit keer met een traan, onze herinneringen op aan die mooie dagen samen.
