We hebben de afgelopen 24 jaar, zolang we hier wonen, wel een aantal katten versleten. De drukke weg was er debet aan, maar sinds we deze laatste twee hebben is er niets ergs meer gebeurd. Moeder Suze is zelfs 19 geworden, een kat die hier binnen haar territorium had. Dochter Loeder was daarom het liefste buiten, maar ook als je haar binnen had was ze niet te bewegen om even bij je te zitten. Als je haar eens oppakte wist ze niet hoe gauw ze weer van je arm af kon komen.
Zo’n twee maanden geleden overleed Suze en sindsdien is Loeder graag binnen. Je zult het niet geloven maar ze heeft zelfs mijn stoel ingepikt en zit totaal ontspannen bij mij op schoot. Ze is nu in de ban van een staartmeesje die nog steeds elke dag wel een aantal keren tegen de ramen aan vliegt. Ik hou het er nog steeds op dat die een vijand wil verjagen als hij z’n spiegelbeeld in het raam ziet.
Loeder het in de gaten heeft en af en toe steekt ze haar pootje uit naar de indringer.
