Nog even geduld…

Er was een kleine kans voor Wim om a.s. maandag, de 11e, al zijn zo gewenste hersteloperatie te krijgen. Het bleek te kort dag.
Nu wordt deze begin december gepland. We hebben al wel de afspraak voor de anesthesie op 19 november.
Tegen die tijd weten we vast de datum van de operatie wel. Dan hebben we intussen ook de controle bij hematoloog Komdeur ook nog.
Geen tijd om ons te vervelen tot nu toe. We hebben net gezamenlijk de lijst voor de anesthesist ingevuld en het viel me op dat ondanks alle lichamelijke ongemakken en pijn problemen toch Wims gemoedstoestand zo positief is gebleven. Daar heb ik weer geluk mee. Het is beter om een positieve patiënt dan een sacherijn om je heen te hebben. Hij voelt zich helemaal geen patiënt maar wacht met smart op de tijd dat hij weer mobiel zal zijn.
Wim lijkt wat dat betreft op zijn moeder: ’Ik mag niet klagen’, zei die vaak. ‘Als dat zol helpen begun ik metene.