Mooi uitzicht in het Naramatadal.
“Ik verveel me nog voor geen meter”, zegt Rick als ik hem vraag hoe hij het vindt om met dit stel ‘bejaarden’op pad te zijn.
Hij geniet van alles en kan het goed met zijn ooms en tantes vinden. Rick slaapt vanavond weer bij Henry en Tonny in zijn eigen apartementje. ‘Dat scheelt weer een snurker’ wordt er even geopperd. ‘Nou’, zegt Niesje, ‘Rick snurkt anders heel beschaafd… mmmmmm…mmmm…. Ben kan het heel anders: Grrrrr.. Grrrrrrrrr.’ Het is wel volle bak met z’n vijven in één camper, maar Niesje zorgt ervoor dat alles gladjes verloopt. Ze kookt heerlijk en de rest ruimt op en doet de afwas.
Vanmiddag zijn we in Penticton aangekomen, bijna tegelijk met Henry en Tonny. Het was een prachtige rit door dit gebied met veel fruitteelt en wijnbouw. Overal stalletjes met fruit langs de weg en alles van een geweldige kwaliteit. Het deed met denken aan het zuiden van het Noordereiland van Nieuw Zeeland.
Nu staan we naast elkaar en praten bij. De truck is weer klaar en ze zijn in 1,5 dag doorgereden. Nu kunnen we samen verder. Voor morgen staat er een bezoekje aan een atelier op het programma, ongeveer 30 km hier vandaan. Het schijnt een echtpaar te zijn uit Zutphen. Ik ben benieuwd.