Ik weet eigenlijk niet of ik ergens nog een foto heb van die klas. Het was nog in de de tijd van de LTS De Zuidoosthoek. Hier begon ik toen mijn voorganger de handdoek in de ring gooide, nou ja… het was meer de boeken over de grond in de docentenkamer. De volgende middag had ik al een intakegesprek, geregeld door buurman Jan die ook werkzaam was aan die school.
Een dag later kon ik al beginnen, een halve weektaak, Nederlands in de brugklassen. .Ik ben er gebleven. Lesgeven op een LTS met alleen jongens was nieuw voor me. We waren nu met drie vrouwelijke docenten en ik kan niet anders zeggen dan dat we een heel mooi team waren. We werden op handen gedragen. Eens zou ik een inval uur krijgen in een derde klas. Dat was voor het eerst met jongens die boven me uitstaken. Terwijl ik tussen de zwart leren jacks en blauwe spijkerbroeken de trap opging naar de bovenste verdieping liep collega Jan achter me. Hij stelde me op mijn gemak met: ’Het zijn echt geweldige jongens ..’. Dat had ik even nodig want brugklassertjes is toch even wat anders dan 16 jarige pubers. Het scheelde natuurlijk wel dat onze jongens ook van die leeftijd waren. Het werd een les over motoren. Had geen beter onderwerp kunnen zijn. Sinds die keer gaf ik op verschillende niveaus les en verdiepte ik me verder in Remedial Teaching om beter hulp te kunnen bieden bij verschillende problemen. Ook dat bleek dankbaar werk.
In 1990 waren er grote veranderingen. We fuseerden met het KDC. Er kwam een verbouwing en de docenten en leerlingen kwamen op één plek samen. Nu is het Carmel College en voor mij begon de periode met klassen met jongens èn meisjes. Ik miste wel het kleinschalige en intieme van de eerste jaren want een school met 400 leerlingen ging over naar 1500 of 1600. Dat is even andere koek. Ook de leerkrachten moesten wennen net als de directie. Ik vergeet nooit de eerste speech van de rector van de gefuseerde school, Jan de Vries . Hij begon met de woorden: ‘Toen ik vanmorgen mijn prinses wakker kuste…’ Zal ik nooit vergeten, weet niet meer wat er na kwam…Hij had de taak om deze nieuwe grote Scholengemeenschap te besturen. Het was wennen voor iedereen maar het had ook zijn voordelen. Meer vrouwelijke collega’s was toch ook weer een plus. Maar het wennen van de club duurde even en zelfs tot ik afzwaaide in 2004.
Waarom ik nu ineens aan die schoolklas van de LTS denk? Ik kreeg een leuke mail van een jongen in die begintijd waar ik mentor van was. Toen gingen we van te voren nog op huisbezoek en weet je meteen wat voor leerlingen je in de kuip hebt. Dit was een leuke actieve jongen waarvan ik toen al wist dat hij hoe dan ook een plekje zou krijgen. Hij is gelukkig geworden in zijn werk en relatie. Mooi om te horen! Nu moet ik die foto nog zien te vinden…
Foto: En hier is ie dan… onderin een doos met oude foto’s. Erik, bovenste rij- 2e van rechts