Ik heb de buit binnen. Frank ging gisteren weer even mee voor de wekelijkse boodschappen en bleef gezellig even bij ons tv kijken. Hij is intussen ook al fan geworden van Flicken Maastricht. ‘Best spannend’, vond hij. Vandaag komen we even bij van de dag van gisteren en na het eerste ochtendritueel kijk ik naar buiten richting wei waar nu niets te zien is.
Maar vlakbij wel, de jonge haantjes lopen er. Die zijn druk met hun eigen ritueel. Hun veren zijn prachtig. Ze zijn uit het laatste legsel van begin september. Jan en Ria hebben hun eerste stapjes met moeder kloek meegemaakt toen ze hier op huis en have pasten.
Zo jammer dat wijzelf niet zo gek op hanen zijn. Ze vreten maar en leveren niks op, maar mooi zijn ze wel. De gespikkelde heeft veel van vader Hendrik, de Exequer leghorn, alleen de bruine veertjes in de nek heeft hij van zijn moeder. Queeny houdt ze voortdurend in de gaten. Storm niet, die let meer op de voorbijgangers. Wanneer hij de honden van Alle en Anja hoort rent hij al naar de wei om ze ook langs ons terrein in de gaten te houden.
Zo hebben ze hun eigen taak. Alleen die hanen hè? Wanneer iemand een mooie haan zoekt voor bij zijn kippetjes? Je mag er gratis eentje komen halen.
