Het gras zal altijd groener zijn, aan de andere kant van de heuvel …, zong Ramses Shaffy dat niet?
Vandaag kwam Rob om met zijn bosmaaier de brandnetels in de wei van de lammeren af te maaien. Als ze eenmaal gemaaid zijn vinden de schapen ze erg lekker. Morgen hebben ze dus een goeie dag. Terwijl we napraatten aan de picknicktafel bij de wei liet Rob zich ontvallen: ’Weet je wel dat je heel wat bramen hebt aan de achterkant van de wei, hele dikke zwarte.’ Nee ik had het niet gezien, aan die achterkant van de wei kom ik niet vaak. De lammeren liepen tot nu toe steeds voorin. Maar voor de bramenjam die ik dit jaar gemaakt heb ging ik naar het land van de buren om bramen te plukken. Bij buurman Jans stonden de lekkerste langs het hooiland en de bramen aan de overkant van de weg langs het land van andere buren waren ook niet te versmaden. Daarvoor moest ik even het Steegje in, een overwoekerde landweg. Door alle oneffenheden en gekruip in slootjes kwam ik verscheidene keren afgepeigerd thuis.
En na al die moeite voor onze wintervoorraad ‘aan de andere kant van de heuvel’ vergat ik onze eigen achterkant van de wei.
