‘Wat een onbevangen hondje’, merkte dokter Harry op toen we met Storm bij hem kwamen. Hij kreeg zijn, voorlopig laatste, inenting en als het goed is kan hij er voor een jaar weer tegen. De worm kuur heeft hij al gehad en nu nog de bescherming tegen teken en vlooien. We hebben al heel wat teken uit z’n vacht geplukt, want hier op het erf mag Storm graag tussen de struiken door sprinten.
En inderdaad, hij ontdekt de wereld op een onbevangen manier, nieuwsgierig naar alle nieuwe dingen. Vandaag zat hij voor het eerst in de achterbak van de auto achter de klep en hij vond het prachtig. Heel trots zat hij over de rand te kijken. Morgenvroeg komt Susan met Megan hier langs en na de thee gaan we samen met Queeny en Storm ons rondje bos doen. Afgelopen zondag hebben Wim en ik het met hem geoefend. Toen hij eenmaal los mocht lopen hebben we meteen geoefend in terugkomen. Op Wim z’n fluitje kwam hij gehoorzaam terug en ook op het commando: Storm kom hier’, keerde hij zich ogenblikkelijk om. We houden de beloningssnoepjes er nog maar even in maar ook zonder die luistert hij goed al kijkt hij verbaasd naar je hand waar dus niet altijd wat in zal zitten.