We staan nu bijna 57 jaar samen aan het roer van ons huwelijksbootje en het bevalt nog steeds. Soms als het nodig is en de zee te onstuimig wordt neemt de een het over van de ander en dat doet goed. Ook de band met de broers en zussen van beide kanten van onze familie is goed.
Zo hebben we door de jaren heen samen met al onze broers en zussen, aangetrouwden meegeteld, ook gezamenlijke uitstapjes gemaakt. We begonnen met ons nog niet complete gezin in Markelo, samen in een huisje met Piet en Marry en 4 jongens. Daarna waagden we ons Duitsland in richting Badenhard bij St Goar am Rhein met Henk en Anneke. Zij waren nog niet eens getrouwd en ontfermden zich mee over onze nog jonge kinderen.
Met Henry en Tonny kampeerden we in Luxemburg en trokken we door Canada.
Met Ben en Diny kampeerden we in de Franse Alpen en maakten we tripjes naar Salzburg, Israel en Schotland. En met Johan en Joke ontdekten we de geneugten van de zon op Lanzarote, in de Algarve en Spanje. Met Ben en Niesje waren het gezellige weekenden samen, de 4 dagen Ameland, een weekje Zuid Frankrijk en inderdaad ook een tripje naar onze geliefde omgeving bij de Loreley. We mogen ons gelukkig prijzen dat we zulke mooie dagen en weken met elkaar door mochten brengen.
Bij vreugde en verdriet waren jullie er. Toen ons huwelijksbootje het bij onze 50e huwelijksdag lastig had door de woeste golven waren jullie er. We vierden die dag door omstandigheden niet in het groot zoals we ons hadden voorgesteld, maar maakten we een tochtje langs de plekken waar we gestart zijn die 3e maart 1965. Langs Hattem ging het waar we de dag vierden met Ben, Niesje en Henry en Tonny en ging het verder op de Boomgaard met de Egginks familie. Was fijn! Bedankt allemaal!
Als Rick dit leest weet ik dat hij meteen naar boven wijst waar hij het bankje voor zich ziet met hen die ons de afgelopen 7 jaar al ontvallen zijn.
En dan heb ik het nog niet eens over de vriendengroep die we om ons heen verzamelden.
Foto: Dit maakte Jan Veen voor ons ter gelegenheid van ons 25 jarig huwelijk.