Als er een verhuizing aankomt begint het opruimen. Vooral als je ergens bijna 30 jaar gewoond hebt weet je niet dat je zoveel had, en alles aan alles zit een herinnering. Zo heb ik een doos ontdekt met allemaal bandjes, dacht ik. Ik zie zo al een paar met Twente Plat er op, Herman Finkers, Seth Gaaikema. Het komt nog uit de tijd in Hengelo en daar zijn we toch al 40 jaar weg. Het was de plek waar onze jongens opgroeiden en ik vind het nog steeds de mooiste tijd van ons leven samen. Alles leek daar nog zo ongecompliceerd.
Rick was hier gisteren en samen doken we de doos met cassettes in en hij haalde de radiocassetterecorder erbij uit het ‘Wilhelminakeetje’ We noemden het zo omdat de oude prinses Wilhelmina ook een schilders keetje had staan in de bossen van het Loo waarin ze zich kon terugtrekken om te schilderen.. Ik kreeg die radiocassetterecorder ooit van Mark die vond dat ik tijdens het verblijf daar ook wel wat vertier mocht hebben.
We draaiden eerst de Marinierskapel maar. Rick vond dat de koppen eerst maar eens schoongemaakt moesten worden na zo lange tijd en het klepje had een beetje open gestaan. Ja… die Rick is er precies aan. Met wattenstaafjes en spiritus ging hij aan de slag. Intussen zag ik nog wat filmcassettes met film van onze vakantie in Wales in 1993, drie stuks nog wel. Zelfs nog drie van onze allereerste vakantie met Henry en Tonny bij Fred en Gera in Canada. Ja ja 1996. We kunnen ze niet meer bekijken want Wim heeft ooit die recorder met alles wat er bij hoort aan vriend Foppe gegeven. En Foppe is er al niet meer. Juist naar die filmpjes in Canada ben ik nog wel benieuwd. Ik maakte de foto’s en Wim deed de film. Ik heb nog wel een paar plakboeken van die mooie trip door Canada en die eerste jaren van Fred en Gera op hun eerste bedrijf. Daar moeten we het mee doen. Wims interesse in filmen was na de jaren 90 helemaal over. Jammer eigenlijk…
We hadden een mooie 1e Paasdag met Rick, Gerhard die ook aankwam na de voetbal van FC Emmen, èn het gourmetten.