De voederplekken in de tuin zijn weer ontdekt. De gevleugelde Columbusjes vliegen af en aan, meest meesjes en mussen. De vetbolletjes in de hangende kopjes zijn favoriet net als de pindakaaspot en de voederkrans. Ik weet niet hoe het kan maar telkens wanneer ik het voederhuisje met zaad aan de grote eik heb bijgevuld ligt de hele lading na een halve dag onder de boom. Misschien is het de ekster die ook van de pindakaas komt snoepen. Of zou de grote bonte specht de dader zijn? Ze hakken er beiden nogal op in.
De vogels hebben geluk. We krijgen steeds oud brood van buurman Jans, het zijn restanten van de bakkersfabriek. En dat is bestemd voor de pony’s van Bossie en buurman Jans. Bos is een tenger manneke, hij weet het zelf niet, maar wij zeggen altijd Bossie als we het over hem hebben. Tot voor kort bracht hij met zijn paardenkoets toeristen van het grote parkeerterrein naar de dierentuin. Bossie haalt dus elke vrijdag dat brood op voor hun pony’s, het meeste gaat regelrecht door naar buurman Jans. Jans heeft samen met Geesje vijf pony’s in de wei, ook Amber die wij eerst hadden, is onderdeel van de kudde. Amber kreeg hoefbevangenheid en sinds ze bij Jans en Geesje in de wei veel meer beweging krijgt heeft ze nergens last meer van en mag blijven.
Die broden die wij weer van Jans krijgen snijd ik een paar keer doormidden en leg ze op een paar hoge plekken. De vogels zijn er gek op.
Dat is het leuke van de wintertijd, mooi om naar die vogeldrukte te kijken nu het blad van de bomen is.
Vanmorgen is het ‘hert’, ook een product van buurman Jans, door Wim weer van de schuurzolder gehaald en geeft ons alvast een voorproefje op de kersttijd.
