Er zijn in ons leven mooie, geweldige, gezellige, verregende, top- en onvergetelijke vakanties geweest. Gisteren kwam deze laatste soort ter sprake op het feestje van Willem Lanting, een oud collega van Wim. Behalve oud collega’s, familie en vrienden was er ook zijn buurjongen uit Noordbarge waar hij vanaf de kinderwagen tot nu toe bevriend mee gebleven is. Ze schelen een paar maanden in leeftijd. Hij kwam bij ons zitten met zijn vrouw. Ik vroeg hem: heb jij iets met boten?’, gezien zijn blauwe trui met opschriften zoals Yacht. Meteen toverde hij een foto tevoorschijn van zijn zeilboot, een platbodem meen ik onthouden te hebben. Deze Marinus vertelde dat ze vroeger een smederij hadden en dat die bij de aanleg van de Hondsrugweg opgeofferd was. Hij is uiteindelijk bij de Luchtmacht terecht gekomen, vond zijn liefde in een Nederlandse enclave van defensie in Duitsland waar zij juf was voor de Nederlandse kinderen van militairen.
Hij was mooi op tijd gestopt met werken en elke zomer varen ze op de Waddenzee, IJsselmeer en richting Denemarken en Noorwegen. Vanzelf kwam onze zeilvakantie naar Noorwegen naar boven. Toen wij beschreven hoe gevaarlijk de overtocht was geweest vond hij dat onverantwoordelijk van de schipper. Maar we hebben het overleefd al haakten al reizende een aantal gasten af. Maar het feit dat we zoveel leuke momenten beleefd hebben blijft dit bij het soort onvergetelijke vakanties.
Ik had voor een keer geen camera bij me maar Marinus maakte wat foto’s en stuurde me een paar op.
Als iemand nog interesse heeft in die onvergetelijke vakantie kan even op weblog 2 terugscrollen naar 4 mei 2008.
