Vrijdag 20 mei 1972
De boerderij van Harold en Luella.
Vanmorgen een foto gemaakt van de auto van de chauffeur van de KI. Vanmiddag naar ene Kosselman in Hull, een man van 93 jaar en hij reed nog auto. Hij had familie in Laren, HJ kende die familie wel. Vandaar gingen we naar Kaemingk in Sioux Centre, gezellig gepraat en koffie gedronken. Onderweg hebben we nog even gestopt bij een klein kerkje van de Chr, Gereformeerde Kerk, daar kan een ieder die daar behoefte aan heeft naar binnen gaan en een poosje rustig blijven zitten. Je kan een knopje indrukken en dan hoort men heel rustige orgelmuziek, zo’n 15 minuten, zeer indrukwekkend. Wat verderop hebben we weer zeer uitgebreid gegeten. Ze zijn hier toch zo royaal met eten. Ook daar kon je aan tafel gezeten per telefoon je bestelling opgeven. Je ziet hier dan ook heel veel dikke en zware mensen. Wat ons ook dadelijk is opgevallen dat het er in het verkeer zo rustig aan toe gaat, niemand heeft haast. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Als ik nog 20 of 30 jaar was en gezond was ik vast en zeker hier aan het boeren gegaan, maar dan uitsluitend bouwland. Als je hier dat machinepark bij de boeren ziet… daar ben ik wel van!
Gisteravond zijn we ook even bij Nettie haar moeder geweest, wat een aardige rustige vrouw. Ook Nettie’s zuster Bertha kwam even met haar man. Haar man is blind en kan niets meer doen, maar wel een gezellige man om mee te praten.
Zaterdag 21-5-‘72
Vanmorgen zijn H.J , Herman en ik om de beurt aan het grasmaaien geweest. Wat een ruimte om te maaien, we moesten de grasmachine 2 keer vullen met geez, zeggen ze hier, benzine. Na de koffie gingen we even wat verderop bij een buurman kijken naar zijn mestvee, zo’n 300-400 stuks. Dat mestvee lijkt mij niets, als je ziet dat ze soms tot aan de knieën door de mest en modder moeten slepen, altijd op hetzelfde stuk winter en zomer. Wat een troep!
Die boer was bezig met mais planten, met een 6 rijïge planter, ook met kunstmest en ontsmettingsmiddel. Ik heb een rondje met hem meegereden op de tractor. Toen viel me meteen een apparaatje op het dashboard op met zes flikkerende lampjes. Hij beduidde mij dat het voor controle was op de 6 rijïge planter. Herman vertelde me dat het wel een duur apparaatje was, 6 x 150 dollar, maar het brengt z’n geld wel weer op. Samen met z’n zoon hadden ze een boerderij van wel 1000 acre, bijna alles maïs.
Vanmiddag gingen we naar een veeverkoping geweest in Sibley, biggen, kalveren, pinken, stieren en slachtvee weren daar verkocht. Er was weinig belangstelling. Herman zegt dat de boeren nu te druk zijn op het land. Ik heb een foto gemaakt van een drachtige vaars, eentje bracht 600 dollar op, plm. 1500 gulden. Het andere vee bracht volgens Herman wel 20-30 dollar te weinig op. Voor een keertje was het wel interessant, maar wat een vieze vette smerige kerels zaten en sommigen lagen daar op banken, enkelen ingedommeld.
Er tegenover was een café en nam Gerrit Zwikker ons mee. Hij heeft een paar zusters in Harderwijk. Een paar jaar geleden is hij nog met Gerrit Voortman bij ons geweest. Daar zaten we op krukjes bij die ruige kerels om de bar. Ik zeg tegen H.J.: ’Het lijkt hier wel op Bonanza, alleen wordt hier nog niet geknokt of geschoten.’
Zaterdagavond, Herman heeft wat dia’s laten zien. Hij heeft een nieuwe projector gekocht die je op afstand met een knopje kunt bedienen.
Zondagmorgen 22-5-‘72
Vanmorgen zijn we naar de kerk in Melvin geweest waar ds Dokter de dienst leidde, het leek me een aardige man. Herman had hem gevraagd of hij de tekst in het Hollands wilde lezen. Nu, dat gebeurde en hij verwelkomde ons hartelijk. Van de preek kan ik geen woord navertellen vanzelf, maar van het zingen en het orgelspel heb ik genoten. Buiten stelde Herman ons nog aan enkele mensen voor.
Het eten hebben we bij Charlie en Leone gebruikt, dat was bij hen in de kelder, een grote ruimte met een aangebouwde keuken. Dat was heel gezellig. Ook Harold met z’n gezin en Berdena met haar gezin waren er. Alleen Henri en z’n vrouw ontbraken.
Op een gegeven moment zei Berdena tegen Harold z’n vrouw: ’Oom Jan heeft toch iets meer haar dan papa….’ kon ik ervan begrijpen. Maar toen streek ik m’n paar lange haartjes van m’n kale hoofd. Toen moesten ze toch zo lachen. Hij begrijpt me best, zei Berdena.
Na de middag kwam er een hele visite, Nettie haar broers Bernard, Raimon en hun vrouwen waren er en ook twee zusters, Bertha en Henriette. We hebben de hele middag buiten op banken gezeten en ik heb wat foto’s gemaakt en heel gezellig gepraat. Raimon en de man van Henriette, Burn Schipper, konden heel goed Hollands.
Ziezo, de visite is weer een poosje weg, het is al 7 uur en ik zit nog heerlijke buiten te schrijven. Harold en Herman zijn weer klaar met melken en voeren.