Het was een mooie zaterdagmiddag, ik denk omstreeks 1981. Met onze wijk van de Zuiderkerk in Hengelo werd er voor jong en oud een middag gepland met spelletjes ergens in de buurt van Holten. Klaas en Sanny organiseerden de middag en wij hielpen mee. Wim houdt hier de stand bij.
Je zult Wim er niet van terug kennen, vermoed ik. Hij had nog niet zo heel lang een baard. De zomervakantie in Auvergne in 1978 samen met Dick en Anda en onze gezamenlijke 5 jongens was de juiste tijd om een begin van die baard te kweken. Toen zijn directeur hem na de vakantie binnen zag komen beval die meteen: ‘Die gaat er af’. Zoiets moet je tegen Wim vooral niet zeggen. De baard bleef en groeide tot een behoorlijke lengte, zoals je ziet. Pas toen we verhuisden naar Emmen in 1984 werd hij ingekort. Een keer was de baard bijna verdwenen, gewoon proberen. Maar ik vond het geen gezicht. ‘Laot em maor weer mooi staon’, adviseerde ik. En dat gebeurde…..
