Ik heb vandaag een ding geleerd. Ga niet in het hoogseizoen naar kampeercentrum Obelink. Je kunt er over de koppen lopen. Maar ja… als je op zoek bent naar een nieuwe luifel voor je caravan, moet je wel eens wat. ‘ Nee meneer, die zijn op en ze komen ook niet weer’. Nu denken we over toch repareren of in Emmen op jacht naar die geliefde luifel die ons zo goed bevalt.
Nu we toch in de buurt zijn gaan we Rick z’n geboortehuis opzoeken. Eligiusstraat 86 bestaat nog steeds. Het ziet er verzorgd uit. We hebben mooie herinneringen aan de 15 maanden die we hier woonden. Wim had hier zijn eerste ‘baan aan de wal’ als servicemonteur bij van Katwijk, een bedrijf dat sorteer- en inpakmachines maakte. Ik haalde dat jaar mijn rijbewijs en Rick werd hier geboren. Ik heb zelfs de eerste baby bij de buren geboren zien worden. Het was vrij onverwacht, de buurman kwam in paniek naar ons toe en moest alle inkopen voor de bevalling en de baby nog doen. Toen ik bij de buurvrouw kwam had ze al persweeën en hoe ik ook riep dat ze moest zuchten, het kindje floepte er gewoon uit. Het kindje was zo klein en ik hoorde geen schreeuw. In een reactie tilde ik haar aan haar beentjes op en gaf een paar tikjes voor de billetjes zoals ik dokter van Haeringen dat bij Gerhard had zien doen. Ik hoorde gelukkig een paar kleine geluidjes en legde haar weer bij de moeder. Toen kwamen achtereenvolgens de vroedvrouw èn de huisarts. Die keken elkaar aan en de huisarts zei tegen haar: ‘Het is wel een coufje he’. De baby werd ogenblikkelijk in een kruideniersdoos gepakt en ging met de arts snel richting het ziekenhuis in Winterswijk. Wim droeg intussen de ingebakerde moeder de trap af naar de auto van de vroedvrouw en ook zij ging naar het ziekenhuis achter haar veel te vroeg geboren dochtertje aan.
Even later kwam de vader van de buurman aan en vroeg ons naar zijn zoon en schoondochter. ‘Nee’, zei Wim, ‘die zijn naar het ziekenhuis, ze hebben net een kleine gekregen’. De nieuwbakken opa wist niet hoe hij het had, wist nog van geen zwangerschap. Tja… je maakt soms wat mee. We hadden meteen de buurman 10 dagen in de kost, zo ging dat gewoon. De baby bleef nog wat langer in het ziekenhuis, maar het kwam toch goed met de kleine meid.
