‘Zooo, mot jullie mekare de sokken al antrekken?’ Karin kwam gisteren binnen met de emmer om eens flink aan de slag te gaan hier in huis. Ze ging er door als een wervelwind. Meestal ben ik dan al naar het zwembad, maar door de korsten nog op mijn knie heb ik dat maar even uitgesteld. Komt wel weer.
Wij zaten nog aan het ontbijt en inderdaad na mijn onfortuinlijke val heeft niet alleen Wim hulp nodig met de sokken maar ik ook. Hij is blij dat ik ook eens hulp nodig heb.
‘Zal ik oe de nagels ok effen knippen’, zei hij vanmorgen toen ik na mijn douchebeurt aanstalten maakte om met mijn tenen aan de slag te gaan. ‘Of vertrouw ie mien niet?’ Ik keek blijkbaar weifelend. Pas knipte ik zijn teennagels en nam per ongeluk ook een velletje mee. Het gevolg was die avond een bebloede sok die meteen in de wasmand kon. Tja… met bloedverdunners kun je zoiets verwachten. Na zijn opmerking ’Ik heb et nog nooit bie een ander edaon’, probeerde ik het toch eerst maar zelf. Gelukt.
Gerhard komt straks nog wat hand- en spandiensten verrichten. Ik dacht dat ik de Welkoop aardig geplunderd had, maar op ons erf vind je die aangeschafte zomerbloeiers niet eens weer. Als Pasen in aantocht is wil je ineens de buitenboel netjes hebben. Ik weet niet of dat helemaal gaat lukken. Eerst gaan we de nieuwe sta op stoel maar ophalen bij Het Goed, dan kan Wim ook op het mooie plekje bij het achterraam zitten en genieten van het uitzicht en de vogels die druk in de weer zijn.
