Op de Fb pagina van Oud Hattem stond gisteren een filmpje van de Berghuizer papierfabriek in Wapenveld, later bekend als Kramers papierfabriek. Mijn gedachten gingen meteen naar Wims opa Piet de Bruin die er, na zijn huwelijk in 1913 met Berendina Eilander, ging werken. Op de huwelijksakte stond nog dat hij botermaker van beroep was. Dat was hij ook in Zoetermeer waar hij geboren en getogen is en waar hij zijn Dientje tegenkwam als hij zuivel kwam brengen bij het rijke huis waar ze in de huishouding werkte. Je moet wat overhebben voor je geliefde en zo trouwden ze in Heerde en gingen wonen in Wapenveld waar de bruid opgroeide. Opa de Bruin woonde de laatste jaren van zijn leven bij zijn oudste dochter Siet en haar gezin eerst nog op een bovenhuis in Hattem. Opa de Bruin was, hoewel klein van stuk, een imposante man. Zo beschreef neef Henk hem die als kleuter achter op de fiets mee mocht met zijn oom Gerard van der Kolk naar diens verkering Sietje in Wapenveld. Hij kreeg er hete thee en een koekje, zo wist hij nog. Van deze opa Piet de Bruin werd verteld dat hij in zijn goede jaren niet één papierrol onder zijn arm kon optillen maar zelfs twee.
Eenmaal in Hattem herinnerde zich menigeen deze statige man met zijn spierwitte snor die nog even wat rechterop ging lopen als hij de kerk binnenkwam. Elke week ging hij naar de barbier voor een scheerbeurt en een borreltje, tot hij Wim op z’n verjaardag een scheerapparaat gaf. Wim mocht hem daarna elke week scheren en kreeg er een stuiver voor. Als hij dan een stuiver uit zijn portemonnee pakte bekeek hij die eerst en vaak zei hij dan: ’Nee joh.. die is nog te mooi’ en ruilde hem om voor een minder glimmend exemplaar. Toen hij echt oud was verdwaalde hij eens in het bos en raakte wat in de war. Daarna wilde dochter Siet hem vaak om half 10 naar bed hebben. Daar was dan geen sprake van. Maar als Wim hem vroeg: ’Opa wat dach ie d’r van?’, zei opa steevast met de klankkleur van Zoetermeer:’ Ja joh, het wordt tijd’ en ging opa zonder morren met Wim naar boven. Wim kon met opa lezen en schrijven…Toch sloeg hij eens op die slaapkamer met zijn stok door het betengelde behang toen hij in zijn beleving iemand aan het verjagen was in het bos. ‘Geef mien die stok maor opa, ik jage em wel veur oe weg’, zei Wim dan. En opa ging weer gerust slapen.
Foto: Piet de Bruin en Berendina Eilander bij het huwelijk van hun jongste zoon Bé de Bruin met Triny Wiersma.
Bij de sluiting van de Papierfabriek werd er op de laatste productiedag 12-5-2007 een open dag georganiseerd en werd er een film gemaakt.
Door een klik op de titel van dit stukje krijg je een impressie.