Het achterland in de buurt van Allicante… Je zou zo denken dat het in het Wilde Westen is. Ik meen ook dat hier in Spanje dergelijke cowboyfilms zijn opgenomen.
Intussen zijn we gearriveerd in Benidorm, op Camping Benito. op onze ‘good morning’ worden we met ‘goeiemorrege’ teruggegroet. Dat zegt veel over de sfeer op de camping. Nadat Wim al bijna een olijfboompje ramde staan er twee buren klaar om de caravan op de plek te helpen schuiven. Buurvrouw adviseert nog even de stand van de caravan i.v.m de wind. Ik ga op zoek naar de toiletten en kan eerst met geen mogelijkheid de weg terugvinden naar no 37. Het is een mannetje aan mannetje camping met veel vaste plekken en kleine chaletjes. Ik hoor geregeld een Amsterdams accent.
Straks gaan we er maar eens even op uit… kijken op de boulevard of juist het binnenland in. Het achterland is hier prachtig. We hebben net contact gehad met Ben en Riet. De familie is heel blij dat ze terug zijn gekomen, Ben z’n zus leeft nog wel maar zakt nu verder weg.
We moeten er nu samen maar het beste van maken.
Even speciaal voor Gerhard: 16 graden met een koude wind