In 1965 kwamen oom Herman en tante Nettie na lange tijd – 1946- naar Nederland, tante Nettie voor het eerst. Toen is deze foto gemaakt. Ik zie tot mijn verbazing dat juist tante Heintje er niet op staat. Ik weet nog wel dat ze in die tijd last van evenwichtstoornissen had.
Opa…zie je die pantoffeltjes… geflankeerd door Herman en Nettie.
Verder van l. naar r.: Dika, Mies, Bram, Hanna, mama, Jo, Jan, Jantje (van Jan) , Hendrik Jan (van Jo), Koos (van Heintje), Hendrik (Van Dika), Gijs (van Mies), Pa en Gert Voortman (van Hanna).
In Barchem was het altijd volle bak wanneer we er kwamen, want meestal was er iets te vieren. Of opoe en opa waren zoveel jaar getrouwd òf ze waren jarig. En behalve de Amerikaanse tak was iedereen er. We hebben wat een verstoppertje gespeeld en zijn heel wat keren vanuit de hilde op de deel naar beneden in een stapel hooi gesprongen.
Eefje van tante Dika, Wim van "Top", Herman uit de Steeg en ik waren even oud. Maar er waren nog veel meer liefhebbers, want bij Tante Heintje in De Steeg waren ze al met 10 kinderen. Eerst kregen ze daar 3 meisjes, daarna 6 jongens en uiteindelijk nog Nelly, het nakomertje. En wanneer iemand zei: "Tien kinder Hentje…wat zu’j ‘et druk hebb’n". Dan zei ze steeds: "Oo…., maor ik heb ze niet alle 10 geliek gekrege"! Het accent van de Steeg had ze ook overgenomen. De oudsten, Josien, Coby en Diny, hielpen steeds met de jongeren. Voor ik later naar Hattem vertrok om voor de klas te staan ben ik een dag bij hun geweest en dat was hééél gezellig.
Herman heeft later de boerderij in De Steeg voortgezet. Nadat oom Koos overleden is bleef tante Heintje een poos alleen. Maar ze kon slecht tegen alleen zijn en in ome Gert vond ze een fijne nieuwe levenspartner. Hij had zelf geen kinderen, maar sloot alle 10 van Heintje in z’n hart. Ze zijn nog wel 20 jaar samen geweest tot hij ook overleed. Tante Heintje bleef altijd opgewekt. Toen in 1996 Oom Herman met Harold naar Nederland kwam, maakten ze van de verjaardag van tante Jo op 19 april een soort familie reünie in de Wildenborchse Kapel. Het was de eerste keer dat ik neef Harold zag… en het was net of het een oudere broer van me is. Hiermee werd ook het contact met de neven en nichten daar weer hernieuwd.
En wie zie ik daar hand in hand met haar nieuwe vriend lopen: tante Heintje. Ze woonde al in het Zorgcentrum in Gorssel net als tante Hanna. En daar woonde ook een neef…ook een Hendrik Jan. Ze hebben een hele goede tijd gehad daar met kamers naast elkaar. Tot ook deze vriend overleed. Toen we haar een poos terug opzochten was ze 96. Ze doet nog overal aan mee en staat heel positief in het leven. Ze heeft zelfs nieuwe meubeltjes gekocht, want zei ze: "Ik wil nog graag 100 worden"!