Ik hou van de kleur oranje, niet omdat ons koningshuis die naam draagt of het Nederlands elftal daarin gekleed is, maar het is gewoon een kleur om vrolijk van te worden. Dat dacht ik ook toen we in 1968 in de Jan Voermanstraat kwamen wonen. Ons toilet had geen raam en zo’n donker hol moest wat op gepimpt en de enige kleur die er volgens mij voor in aanmerking kwam was oranje. En het was nog niet eens een modekleur toen.
Dat bleek geen goed idee. Je werd gek van die kleur om je heen, want we hadden het plafond ook maar meegedaan. Toen we na 6 jaar verhuisden kwamen er Surinaamse mensen in. Ik heb nooit gehoord wat die ervan vonden. Wie weet had ik de kleur hiermee geïntroduceerd want het werd in de 70er jaren een van de modekleuren naast donkerbruin en mosgroen. Dat werden dus de kleuren in onze nieuwe woonkamer aan de Marnixstraat: groen met gebroken wit èn één donkerbruine wand en ja… ik kon het toch niet laten…… de gordijnen aan de voorkant op het noorden werden van wollen oranje Ploegstof. Dit keer was het een schot in de roos en ze zijn nog een paar huizen verder meeverhuisd toen het allang geen modekleur meer was. Intussen hebben we al veel naturel gezien, vreselijke wilde behangetjes en alles er tussen in. Het is bij ons het meest naturel en wit gebleven.
Ik zag pas dat we deze winter ons in mosterdgeel horen te hullen, hou ik ook wel van, maar intussen is kleur op de muur wel weer in. Nee die oude oranje gordijnen heb ik niet meer, maar ik kon het toch weer niet laten. In Frankrijk ontdekte ik jaren geleden in een Normandisch soort Karwei een paar stroken doorzichtig oranje gordijnstof, en die hebben heel bescheiden aan weerskanten van het grote raam gehangen. Nu zijn ze gebombardeerd tot vliegengordijn voor de buitendeur en deden ook dit jaar goede diensten. Maar weet je wat nu mijn favoriet is voor het grote raam in de woonkamer? Mooie mais gele velours gordijnen die ik bij de Kringloop ontdekte. Ik kon het niet laten. Ze staan prachtig en brengen me terug naar de gezellige kamer bij tante Hermien en oom Sjoerd bij wie dezelfde gordijnen voor de ramen hingen. Vond ik toen al helemaal al het einde.