April 2014 Nee Passage Zuidbarge Rietlanden gaat nog niet op zomerreces. Er wordt nog gewandeld en gefietst. Wie gaat dat organiseren?
En… op 7 mei hebben we onze verrassingstocht, een dagje uit met elkaar. Altijd goed voor een ontspannen dagje met een vleugje natuur en cultuur. Wat het gaat worden? Drie dames vormen de reiscommissie. Elk jaar schuift het eentje op, een eraf en een nieuwe erbij. Een prima regeling. We zijn al eens naar Hattem geweest, naar Zuidlaren, de Lavendelboerderij in Nieuw Weerdinge, naar Veenhuizen en het Hunebedmuseum en altijd besluiten we de dag met samen ergens eten. Ik begin nu wel erg nieuwsgierig te worden. Vergeet je niet op te geven!
Uitje mei 2014
Het was de tijd voor ons verrassingsuitje met onze dames van Passage Zuidbarge- Rietlanden. Onze reiscommissie had iets uitgedokterd en wij lieten ons graag meevoeren.
We hoefden dit keer niet ver. We volgden Hilly en kwamen in Wezup uit bij de biologische veehouderij-kaasboerderij van Albert en Gea. Leuke ontvangst met koffie en thee en leuke uitleg over de boerderij en het kaasmaken in het Drents bij beelden met de beamer. Van de 3000 liter melk worden 30 kazen gemaakt. Nu zitten ze op een 300 kazen per maand. Er wordt als bemesting alleen mest van eigen koeien gebruikt èn… er wordt witte klaver verbouwd die zou stikstof produceren.
Albert en Gea timmeren aardig aan de weg. Er zijn zelfs Japanners op bezoek geweest om te weten hoe de biologische kaas geproduceerd wordt . Deze Japanner had zelf zes biologische bakkerijen in Japan en was onder de indruk van de koeien die helemaal tevreden op deze boerderij leven, no stress! Je kunt er ook met een groep een workshop kaasmaken volgen en mag je je eigen kaas mee naar huis nemen. De helft van hun melk wordt gebruikt voor het kaasmaken en de ander helft gaat naar de fabriek.
Daarna mochten we mee het bedrijf rond. We zagen de melkrobot aan het werk, de pasgeboren kalfjes, de koeien die op hun gemak naar believen op een plek in de stal lagen of buiten rondliepen.
In een gesprekje met Albert vertelde hij dat hij bij zijn ouders ook de boerderij van vroeger had meegemaakt. Zijn moeder sjouwde de melkbussen, zo vertelde hij. Die was het sterkste. Maar het biologisch boeren was altijd zijn wens geweest en als het melkquotum er af gaat straks, gaat hij meer koeien houden, zo’n honderd. En zeg nou zelf… met een robot wordt het er wel gemakkelijker van.
En toen… gingen we iets verderop naar het Museumdorp Orvelte. Alles in Orvelte heeft met vroeger te maken, veel oude ambachten zijn nog te bewonderen net als een schaapskudde met Schoonebeker heideschapen. En natuurlijk begonnen we eerst met een gezellige lunch in De Schenkerij. Hier waren ook heel leuke schilderijen te zien van Henk Renting uit Sleen die van de oude originele spullen die hier te zien zijn mooie composities op doek maakte.
Het was net een schoolreisje. We kregen een anderhalf uur ter vrije besteding en dat is aan dames niet aan dovemans oren te zeggen. We struinden lekker van winkeltje naar workshop. Ergens, ik geloof bij het Info centrum kreeg ik deze schoolplaat in het oog en meteen kwam de 6e klas lagere school weer bij me boven. Alle jaartallen heb ik toen uit het hoofd geleerd met de gebeurtenissen erbij. Weten jullie ze nog?
Het oorspronkelijke huis van de familie Otten is ingericht met prachtige stijlkamers zoals het vroeger was met zelfs nog de familieportretten aan de muur. Een gids liet ons een film zien en leidde ons rond.
In één van de stijlkamers stond een prachtig servies op tafel en dat bracht onze gids op de vraag of wij wisten waar de uitdrukking een blauwtje lopen vandaan kwam. Eigenlijk wist niemand van ons het. Hij vertelde dat wanneer een vrijer bij het meisje en haar familie op bezoek kwam, en hij niet terug hoefde te komen, dat hij dan koffie of thee uit een blauw kopje kreeg. Wanneer zijn komst op prijs werd gesteld kozen ze voor een andere kleur kop.
Het kon niet missen. Op weg richting Zuidbarge kwamen we door Erm en in restaurant Moorman werd op ons gerekend. In een aparte ruimte was een enorme tafel voor ons gedekt en kregen we een driegangenmenu voorgeschoteld. Erg lekker, vooral met een glaasje erbij. Dat gaf aanleiding tot vrolijkheid… Een erg leuk slot van een gezellige dag met elkaar als Passagevrouwen van Zuidbarge Rietlanden. Hilly, Riet en Suzan werden hartelijk bedankt voor het organiseren van deze dag en we wensten elkaar een mooie zomer toe.
In juni gaan we nog een fietstochtje maken naar de orchideeënkwekerij in Erica. En binnenkort gaan ook een aantal van ons meedoen met ‘Passage Wandelt’ in Rolde.
Denken we nog wel aan degene die wat extra aandacht nodig hebben? Roelie Drenten, die op de revalidatieafdeling van de Horst verblijft, zou dat erg op prijs stellen, net als Atty Dijkstra wiens gezondheid ook nog wat te wensen overlaat.
De Horst
Het is een kunst om als alles tegen zit toch opgewekt en positief te blijven. Elke keer als we een bijeenkomst of zoals vorige week een uitje hebben met ‘Passage Zuidbarge Rietlanden’ wordt er even bij stil gestaan dat we een paar zieken in onze gelederen hebben. Roelie Drenthen is er een van en vanmiddag togen Coby en ik naar verpleeghuis De Horst waar Roelie op de Revalidatieafdeling op verder herstel wacht. Na een operatie aan haar knie gooiden een bacterie en een longembolie behoorlijk roet in het eten en wacht ze op verder herstel voor er een nieuwe knie gezet kan worden. De bacterie is ze gelukkig kwijt. Dat is al wàt.
Coby kwam op de fiets naar me toe en na het bewonderen van de lammerencrèche gingen we gezamenlijk dus op de Horst aan. Het was even zoeken, wat een groot en mooi gebouw en wat een vriendelijke verpleging. We waren niet de eersten want Albertje en haar man waren al een poosje bij haar. De bloemen uit onze tuin werden erg op prijs gesteld en ook één van de Passage potten met waxinelichtje die we meebrachten om te laten zien wat het ééndagsbestuur bedacht had. Natuurlijk vertelden we over ons uitje naar Orvelte. Nee, Roelie wist ook niet waar de uitdrukking ‘een blauwtje lopen’ vandaan kwam.
Roelie was gisteren, op Moederdag, naar huis geweest om dat te vieren met de hele familie. En meteen werd de verjaardag van haar jongste zoon gevierd. Wat had ze een mooie dag gehad met haar kinderen en kleinkinderen èn de verjaarsvisite. En zo geniet ze van alle goede dingen die ze óók beleeft. De tijd vloog voorbij… We wensten haar veel sterkte en tot een volgende keer.