Ouder worden bevalt me nog steeds niet. Alles wat je doet begint moeite te kosten. Rende ik vroeger als een jonge meid de trappen op, dass war einmal. Toch denk ik met liefde terug aan de tijd dat alles me nog gemakkelijk afging. Met name de tijd hier aan het Schoolpad toen we de zorg voor veel dieren hadden. Frans Kollmer leerde ons alles over schapen, de eerste kippen kregen we van Henk en Anneke. Prachtig soort, cochins meen ik. Toen moesten er een paar pony’s komen. Was leuk, maar daar kon ik minder mee overweg in tegenstelling tot Eva en ons logeermeisje Agnes. Die konden alles met ze doen maar als ik wat met ze wilde grijnsden ze alleen maar. De laatste, Amber, loopt nu bij Jans en Geesje. O ja de geitjes waren gewoon het einde, zulk leuk spul. De laatste twee gingen naar de kinderboerderij in Emmer Compas. En dan de nestjes met puppies van Kim en Scott en later nog een paar keer van Tessa en Scott. Het was genieten en iedereen die hier kwam genoot mee. Na onze eigen schapen kregen we schapen van Rob in onze wei. Je weet wel: alleen de lusten en niet de lasten. Ik genoot ervan net als van de fleslammetjes die Rob ook altijd voor me had. Maar nu is het klaar, de leeftijd ging meespelen: geen fleslammetjes meer, de laatste kippen zijn geroofd door de vossen of doodgebeten door een steenmarter.
Nu moeten we het doen met wat onze bostuin ons geeft: heel veel vogels om ons heen. Ook mooi! Mussen, mezen, vinken, bonte spechten, merels, duiven, eksters, roodborstjes, boomkruipertjes, boomklevers, nijlganzen, Vlaamse gaaien, blauwe reigers, wilde eenden, buizerds, sperwers, spreeuwen, goudhaantjes, putters en sijsjes. En ik vergeet er vast nog een paar.
Nu hebben we dan nog Storm en onze Dirk die het muizen en rattenbestand onder controle houdt. En de familie Mol is gek op ons stukje grond dat naast dat van de boer ligt. Daar zijn geen wormen meer en bij ons blijkbaar wel. Dus hier hebben we molshopen en veen mollengangen net als bij Alle en Anja. Zo houden de hobbyboeren de grond gezond en wildstand toch redelijk op peil. Gelukkig gaan er meer boeren op de biologische toer. Vergt wel een andere manier van boeren. Komt het bodemleven ten goede.
Foto: Nog even Eva met Amber die nu bij Jans en Geesje in de wei loopt met een stel andere Shetlandertjes.