De buxusmot heeft al heel wat schade aangericht. Daaroverheen de droogte. Onze tuinen en trouwens de hele natuur heeft nogal te lijden onder het een en ander. Mijn extra tuintje bij mijn keetje doet het niet meer. D.w.z.: ik doe het niet meer en heb het verder overgelaten aan de natuur net als de voormalige moestuin.
Misschien moet ik alles er nog eens uithalen en inzaaien met gras- of misschien toch een bloemenmengsel. Ik herinner me de uitlating van een van onze landelijke tuin coryfeeën Romke van der Ka. ‘Als ik met pensioen ga wordt mijn tuin één weide die ik in ga zaaien met een bloemenmengsel. Eén keer per jaar maaien als de zaden zijn gevallen en je hebt er volgend jaar weer wat aan. En dan ga ik er midden in zitten in mijn luie stoel’. Zo stelde hij zich dat voor.
En heb je last van mos in je gazon op schaduwplekken? Vraag je dan eens af wat je wilt. Of moet het een piekfijn gazonnetje zijn… blijf je aan de gang met verticuteren en bij zaaien of is een groen gazon je wens? Mos is ook groen.
Heb je ook geen last van processierups of buxusmot. Herman Sandman had er in zijn dagelijkse stukje een extra mot bij gehaald: de jeansmot, gezien de huidige mode. Daar heb je tenminste weinig werk van.
