De eikenprocessierups doet het ook bij ons goed. De koolmeesjes vinden zoveel voedsel in onze tuin dat ze slechts één van de nesten leeggehaald hebben. Zaterdag bedacht ik het om even het terras schoon te gaan blazen. Man man dat was me een stofboel. Toch kreeg ik het uiteindelijk lekker schoon.
’s Avonds was het minder want mijn beide onderarmen begonnen te jeuken en waren er wat bultjes te zien. Vanaf de eik bij de vijver moet er met de wind al van alles meegekomen zijn dat ik met de bladblazer weer de lucht in blies.
‘Niet krabben’, nam ik me voor want anders is het eind zoek. Ik herinnerde me het advies dat ik ergens had gelezen om de föhn te gebruiken op die jeukende bultjes. Net zolang de hete lucht er op tot het echt te heet wordt. De brandharen van die rups scheiden eiwit uit en de hete föhn laat dat eiwit stollen en dan is de jeuk weg. Warempel, het klopte. Ook de brandnetelzalf van Susan helpt.
Vandaag was het even gezellig. Robin heeft zijn studiejaar er op zitten en kwam bij ons langs. Hij vertelde ons uitgebreid over zijn studie en de stages. Duurzaam bouwen stond het afgelopen kwartaal op het menu. Volgend jaar gaan er een paar andere onderwerpen onder de loep, o.a. over weg- en waterbouw en heel veel over het berekenen van het een en ander.
Robin nam de tijd en samen aten we tussen de middag , bijna weer net als vroeger. Er zit alleen 10 jaar verschil tussen toen en nu en een flink stuk in lengte, van hem dan.
Elke woensdagmiddag haalden we Robin en Eva op uit school en hadden we een mooie middag samen. Robin maaide het gras en Eva hield van tekenen en knutselen en beiden hielden ze van een spelletje en spelen met de honden.
Nu kwam Robin meteen even de aanhanger halen want vriend Patrick vroeg zijn hulp bij het verhuizen van de ene studentenkamer naar de andere in Groningen. Er was een kamer vrij gekomen bij een paar van hun eigen vrienden. En hij heeft gelukkig een opa met een aanhanger, dat scheelt al weer. Morgenmiddag komt hij die weer terugbrengen, want in de straat waar Patrick woont mag je alleen ’s morgens parkeren.
En dan… is hij blij dat er een weekje echte vakantie aankomt. Gran Canaria met Amy!
