‘Mag hij ook mee?’ Rob komt met zijn auto met aanhanger de lammeren ophalen. Simon helpt hem mee. Hij heeft de auto dichtbij de stal kunnen neerzetten en hoeft hij telkens maar een klein stukje met de ram tussen de benen af te leggen. Dan krijgen ze nog een vitaminepreparaat toegediend. En nu komt hij met het bruine flessenlam aan. Het is degene die nog steeds op me af komt en aan mijn vingers wil zuigen, net alsof ik er met fles en speen aan kom. ‘Ja hoor, die mag ook mee’. Hij kent me nog steeds en even mag ik hem nog aaien.
Rob denkt dat ik maar moeilijk afstand kan doen van de lammeren, maar ik heb al zo vaak afstand gedaan van dieren. Het went nooit helemaal. Maar dit keer gaan ze allemaal naar een nieuwe plek. Zijn lammeren zijn mooi, Rob is erg tevreden. Een leuke bijkomstigheid is dat een aantal van zijn jonge rammen naar een kudde Schoonebekers in Zuid Limburg gaat. Die zochten nieuw bloed voor hun kudde.
Voor ons is het mooi op tijd, want zondag is het zover. Schotland wordt dan ons doel. We vertrekken vanuit IJmuiden. Rick heeft er ook zin in. Vandaag was zijn laatste werkdag en heeft nog een paar dagen om zich voor te bereiden. We hebben hem al ingelicht dat hij wel een paar keer vroeg uit bed moet. In elk geval de eerste ochtend als we in Newcastle aankomen. Het zou jammer zijn als hij het uitgebreide ontbijt zou missen. En als we opbreken op een camping moet dat ook niet te laat. Hij weet ervan. ‘Geen probleem’ zegt hij, ‘Ik heb een wandelende wekker’. En dat is dan weer zo’n cryptische omschrijving waar hij octrooi op heeft.
[i]Our 11 lambs are moving.. ewes with ewes and rams with rams.[/i]