Voor het Kasteel Vorden.
Wat een stralende dag! We zouden een fietsroute van Riet volgen, gratis gekregen bij de "Stentor". Komen we door Delden en slaan we volgens de route Kasteel Hackfort over. Dat kan toch niet! Die hebben we er maar bij in gelast. Dan gaan we eerst maar Vorden in. Een cappucinootje bij de "Rotonde"gaat er al wel in. Terwijl de mannen bestellen duiken Riet en ik De Wereldwinkel in en ik zie daar nichtje Henny. Leuk! Zo zie je elkaar een hele tijd niet en dan twee keer in de week.
Riet heeft onderweg al eens een aanplakbiljet van een Boedeldag gezien en ik herinner mij opeens dat die bij Diny van "De Bonenkamp" wordt gehouden en dat is alweer ergens in Linde.
Kasteel Vorden hebben we daarna nog wel gezien, maar toen ging het ècht de Schuttestraat af richting Boeldag. Met twee vrouwen sta je wat sterker hè! Onze mannen mopperden wat: "Wat mo’j toch met al die olde pruttel"? Ja… dat weten wij ook niet altijd, maar dat zou je toch leuk en gezellig kunnen vinden ….zo’n dag?
Meestal kom ik al gauw bij de boeken terecht. Regelmatig dun ik onze boekenkast uit, maar op deze manier komt er vanzelf weer wat in…ha!
Er staat iemand bij de boeken met een grote zonnehoed op en verdraaid: Dat is toch wel een héle goeie oude bekende…. Henny Reindsen… goede vriend, ondeugd èn fietsmaatje in mijn Kweekschooljaren.Hij werd later directeur van m’n eigen lagere school hier in Vorden. Na de reunie van de Kweekschool 20 jaar geleden hadden we elkaar niet weer gezien, maar ja dan valt de tijd zo maar weer weg. Even later staat m’n fietsmaatje van het Baudartius ook voor me: Wim Ruiterkamp.. van de timmerman iej wet wel… die vijf jaar lang trouw aan de Lindeseweg op me wachtte, want eerlijk is eerlijk… hij was altijd op tijd en ik… nou ja!
Een heel leuk weerzien met beiden. Onze mannen hadden zich al verschanst achter koffie en een broodje. De koffie was nog net niet koud toen ik weer bij " de groep" kwam. Er zat een grapjas bij ons aan het tafeltje die de ene mop na de andere vertelde. Meer bekenden waren er. Gerda Lettink zat achter de campingspullen en Lydia Ruiterkamp… ,ja inderdaad Wims vrouw, achter de bloempotten. Na het afscheid van de Boeldag en alle herinneringen moeten Riet en ik op de pedalen, want Ben en Wim zijn al aardig op weg door de Lindese Enk.