Het genot van met pensioen zijn is dat je over het algemeen ’s morgens tijd hebt om je krantje te lezen. Wim maakt daar uitgebreid gebruik van. Hij wil de krant ook graag heel houden. Ken je dat? Ik ben wat sneller, lees de koppen en alleen de dingen die mijn interesse hebben. Als ik hem eerst heb ligt er overal een stuk. Ik sta er gewoon niet bij stil. Is Wim het eerst dan mag ik een stuk van de krant en die ruil ik om voor een volgend stuk. Dat wordt door mij gewaardeerd en… zo blijft de krant heel.
Wanneer Mark tussen de middag snel de krant doorneemt zie ik aan het eind een stapeltje opgevouwen onderdelen. Ha!
Ik begin altijd met de column van Jan Wierenga in ons Nieuwsblad van het Noorden. Hij is de opvolger van Jaap Kwak die alleen al vanwege zijn naam opviel en me nieuwsgierig maakte.
Vanmorgen stond er [i]Grommen[/i] boven het stukje van Wierenga en was benieuwd wat dat met de inval van koning Winter te maken zou hebben, want die hebben we. Aan het eind bleek dat grommen hier in het noorden betekent: licht sneeuwen. Nooit van gehoord.
De Achterhoekse spreukenkalender gaf de volgende spreuk:
[i]Op straote is ’t net Onzen Leven Heer,
In huus ’n groten pröttelbeer.
[/i]
Dat pröttel’n hoor ik opoe Bijenhof nog zeggen wanneer er gemopperd werd. En een pröttelbeer…. .. aan wie moet ik dan toch steeds denken?