"Ha…ze is er weer? Hoe was Nieuw Zeeland? Vertel..vertel!" De schilderavonden zijn weer begonnen bij Ellen. De keren die ik gemist heb mag ik inhalen. Maar ik kwam vanavond helemaal blanco en had geen idee wat ik zou gaan doen.
We hebben eerst bij een kop koffie doorgepraat wat er dit seizoen op het programma staat. Samen komen we tot het besluit om: te oefenen in portret schilderen, iets meer te leren over composities en wanneer je zin hebt iets met gemengde technieken te gaan doen.
Het eerste uur ga ik eerst maar inspiratie op doen in boeken en tijdschriften. Ik ben nogal een fan van Hans Musters en Sam Drukker. Hun mooie vrije stijl vind ik geweldig.
Toch begin ik aan een kleine impressie van Lake Taupo. En dan komt de inspiratie ook vanzelf weer.
Met Toska gaat het nu steeds beter. Het is echt een hele lieve hond en zoals Jannie zei: een allemansvriend. Ze gaat steeds bij mensen die op bezoek zijn aan hun voeten liggen. Dat deed Scott ook. Dat deed ze gisteren ook bij Gerald, je weet wel…
Die zei toen nog:" Dat zou een geweldige hond zijn voor mijn zus in Appingedam". Haar hond is net overleden. Ik moet er nog niet aan denken. Maar wanneer op een regenachtige dag 3 honden in de keuken liggen… Nou ja… voorlopig…. we zien wel.
Morgen wordt tante Geertje in Wezep 90 jaar en gaat het weer een soort reünie van de van der Kolkjes worden.
Maar eerst gaan we op de koffie in Doornspijk bij nicht Gerrie en haar Gerrit. Ooit hebben we daar onze kleine Laska vandaan gehaald. Moeder Laska was een kruising Schotse collie. Toen ze loops was zagen ze een aardige reu, een soort terriër, op hun erf verschijnen. Ze vonden dat wel een geschikte partner voor hun Laska. En zo kwamen wij aan die grandioze eerste hond, een aanwinst voor ons èn voor de buurt in de Marnixstraat!
