Vanmorgen heb ik m’n kippenschilderij afgemaakt. Ellen gaf wat waardevolle tips en klaar was de kip! Halverwege de ochtend drinken we koffie en komen de laatste perikelen aan de orde. Dit keer hadden we het over (over) gevoeligheid voor energie en iets niet goed durven. Er kwam heel wat los. Faalangst kan ook heel lastig zijn. Jarenlang heb ik kinderen op school kunnen begeleiden die daar ook mee zaten en ik heb er heel wat zien opbloeien.
Voor ik daar officieel mee aan de slag ging ben ik eerst een speciale cursus gaan volgen bij het KPC (Katholiek Pedagogisch Centrum) in De Bosch. Ik zal die eerste cursusochtend nooit vergeten. Sander was onze trainer. Hij begon met z’n jasje uit te doen en zei: “Nu ben ik even iemand anders”. Daarna kregen we een opdracht: Jullie maken een versje van minstens 4 regels op de wijze van een sinterklaasliedje en dat ga je straks allemaal voor de camera zingen . Vooruit ..aan het werk”! Daarna ging hij door met commanderen: “Begin gauw… 10 minuten is zo voorbij. Schiet maar op…. Je buurvrouw is allang begonnen”… enz.
Ik zat aan de stoel genageld en zag om me heen sommigen snel beginnen te schrijven, anderen zaten na te denken en begonnen ook. Ik kon nog geen vinger bewegen, het zweet brak me uit en de hoofdpijn kwam ook al opzetten! Vreselijk! Er kwamen nog een paar frustrerende opmerkingen en toen waren de 10 minuten om. Sander deed z’n jasje weer aan. De videocamera stond inderdaad al klaar. Een aantal gingen inderdaad voor die camera hun versje zingen. En…. moesten zeggen wat ze voelden.
Ik weet nu hoe het voelt… faalangst. Vreselijk dus! En dat was nu net de bedoeling.
De rest van de dagen kregen we de training hoe er mee om te gaan èn hoe je op verschillende manieren kinderen daarmee kunt helpen. Een deel van de training is natuurlijk je te leren ontspannen, zowel lichaam als geest. Bijzonder vond ik echter ook het “Retten”. Rationeel- Emotatieve Therapie. Je leert ontdekken dat je door verkeerde gedachten op slot slaat en daardoor niet functioneert. Wanneer je stukje bij beetje die verkeerde gedachten om kuDit maakt onze dag helemaal goed. We zitten een tijdlang te kijken naar de vogels en speciaal naar de bonte specht die vaak bij ons op bezoek komt. Wat een sterke snavel heeft-ie. Meestal beklopt hij de eikeboom bij de vijver om dan met zijn lange kleverige roltong de insecten en larven naar binnen te halen. Maar… hij is ook een zaadeter. Nu maakt hij het zich maar eens gemakkelijk!
Aan de rand van het Oeverse bos ontdekten we z’n nest in een holte in een dode boom. Daar zagen we hem ooit z’n jongen voeren. Het was ons anders niet opgevallen, maar de jongen maakten zo’n kabaal, terwijl wij er langs liepen. We hebben op een afstandje gewacht en zagen moeder of vader met de bek vol aan komen vliegen. Toen werd het weer rustig in de tent…. eh… nestholte. Maar misschien was dat de oma wel van déze specht.nt buigen in steeds positievere ben je al een heel eind. Wanneer je daarnaast weet hoe je je kunt ontspannen ben je weer een stap verder.
Behalve vertellen vond ik dit deze hulp aan kinderen één van de mooiste dingen op school zowel in het Basis- als in het Voortgezet onderwijs. Er is geen grotere voldoening dan het zien opbloeien van een kind dat helemaal vast zit.
Mocht je soms denken dat ik nu zelf nergens meer last van heb…. Mis! Maar ik weet nu wel hoe ik er mee om kan gaan.
