De fleslammeren, maart 2009, van alles wat.
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat ik wat heb met schapen. Het maakt me eigenlijk niet uit welk ras. Opa Bijenhof had een soort dat waarschijnlijk verwant was met de Texelaar en wij hebben hier aan het Schoolpad jarenlang de blauwe – en de witte Texelaar gehad, soms gekruist met het zwartbles schaap. De fleslammeren die ik uit Uithuizen meekreeg van Corrie waren Swifters, een kruising die gemakkelijker aflammeren dan de echte Texelaar. Die krijgen vaak drielingen waarvan ze er dan één bij de moeder weghalen als die de eerste biest gehad heeft. Ze hebben aparte hokken met spenen aan slangetjes die naar een grote verwarmde fles gaan om die lammeren op deze manier evenveel kansen te geven.
Wie hier vaker komt lezen weet dat we hier de laatste jaren alleen Schoonebeker heideschapen hebben en Drentse heideschapen, beiden de oerrassen die hier heel vroeger gehouden werden en die Rob door zijn fokprogramma in stand wil houden en alleen met de beste goedgekeurde schapen fokt. Ik kan me nu al verheugen op de moederloze lammeren die hij bij ons brengt om met de fles groot te brengen.
In Oldeberkoop is ook een kudde met een paar honderd Schoonebekers van Natuurmonumenten ,die door schaapherder Hilde van de ene plek naar de andere wordt geleid met hulp van haar hond. Ook zij had er een flessenlam bij, Lotje, dat haar als een hondje achterna liep. Een jaar geleden gingen we met onze expo-groep een middag de exposities van de Open Stal route in Oldeberkoop bewonderen. Daar was ook een expositie bij van HAWAR waar je van alles over wol, spinnen, verven, vilten en weven kon bewonderen. Sindsdien krijg ik een paar keer per jaar een mail met hun aanbod aan workshops en cursussen en alles wat met wol en schapen te maken heeft. Dit keer was er ook de video te zien van De Wandeling, nu met schaapherder Hilde. Ik zou zeggen: klik eens op de titel van dit stukje als je geïnteresseerd bent.